Vastgoed

Banksector blijft terughoudend bij investeren in vastgoed

Banksector blijft terughoudend bij investeren in vastgoed
Zowel particulieren die een woning willen aanschaffen als zakelijke investeerders merken het al langer: banken staan niet te springen voor zij die investeren in vastgoed. Vroeger was nochtans het omgekeerde waar en dweepten banken met de hypothecaire zekerheid om zo’n lening te verantwoorden. Maar nu de vastgoedmarkt boomt en vooral in steden de vastgoedprijzen hoge toppen scheren, blijken banken toch kritischer te staan ten opzichte van de aflossingscapaciteit. Anderzijds is lang niet elke bank identiek en zijn er ook steeds meer aanbieder die de ontstane discrepantie invullen.

Alternatieve financieringen en innovatieve formules

Banken zijn dan wel terughoudender geworden, toch blijft de marktvraag onaangeroerd. Ten opzichte van de wel heel magere marktrente is investeren in stenen nu eenmaal veel rendabeler. Zelfs indien je daar deels voor moet lenen. Toch kan de bank ook beperkend werken. Omdat ze terughoudend zijn, omdat ze een hypotheek eisen, omdat ze geen genoegen nemen met een hypothecair mandaat of omdat ze zo de aankoopkosten op de spits drijven.

We merken dan ook dat er steeds meer bedrijven met andere formules op de markt komen. Formules waarbij de woning deels rechtstreeks wordt gefinancierd en een ander deel van de aankoopsom in maandelijkse schijven te betalen is. Maar denk ook aan formules waarbij een deel van de huurinkomsten naar de projectontwikkelaar gaan, slechts een deel van de eigendom wordt overgedragen of waarbij verschillende investeerders samen één pand aanschaffen om zo in de kosten en winsten te delen. In Nederland kent men intussen zelfs al de crowdfunding-hypotheek om tot 20% van de aankoopsom te financieren.

Banken blijven wel zelf investeren in vastgoed

De terughoudendheid van de bancaire sector heeft niks te maken met het ongeloof in de vastgoedwereld, maar vooral met de risico’s die aan steeds zwaardere leningen verbonden zijn. Ook van overheidswege wordt dat hen op het hart gedrukt.

Dat merk je al snel indien je de jaarcijfers van de banken erop naslaat. Maar ook indien je het gesprek aanknoopt met een vermogensbeheerder. Bij Belfius staan ze jou bijvoorbeeld al snel detaillistisch bij met het investeren in een tweede woning, terwijl Binck Bank ook zelf aangeeft te investeren in vastgoedfondsen.

Kortom: de bancaire sector heeft er geen problemen mee om in vastgoed te investeren indien je de contanten gewoon voorhanden hebt. En ook zelf investeren ze gewoon vrolijk in stenen. Het blijken vooral de zware en risicovolle leningen te zijn waar ze het (terecht) moeilijk mee hebben. De bank heeft nu eenmaal geen zin in een misselijkmakende baksteen in de maag.

Hoe krijg je de bank wel overstag?

Wil je rechtstreeks investeren in vastgoed? Dan zal je uiteindelijk alsnog bij de bank moeten aankloppen. En in tegenstelling tot wat je denkt, is het heus niet onmogelijk om de bank te overtuigen. Dat is immers ook wat grote projectontwikkelaars voortdurend doen.

Het probleem blijkt veeleer te liggen bij particulieren die met beperkte inkomsten toch zware kredieten hopen aan te gaan. Overigens merk je ook hier dat er grote verschillen zijn tussen de verschillende banken. En in Nederland blijkt men zo nog strenger te zijn, zoals je kan lezen op reviewsites zoals Nederlandreview.nl.

Een goede balans behouden is dan ook cruciaal. Een deel eigen geld aanwenden en anderzijds het voordeel van de aantrekkelijke hypothecaire rente gebruiken om de winstpercentages te maximaliseren: daar smullen banken van. Ook extra garanties zoals afgewerkte bouwplannen, stugge reputaties, persoonlijke borgstellingen en marktonderzoeken helpen de bank te overtuigen.

Het klopt dat de banksector noodgedwongen terughoudend blijft voor zij die investeren in vastgoed. Maar toch mag die uitspraak niet op de spits worden gedreven. Want ook dat merk je immers dagelijks op het lokale bankkantoor.

Ook interessant