Uit recente cijfers van het kabinet van minister van Wonen, Matthias Diependaele, blijkt de realisatie van sociale woningen momenteel te stagneren. Nochtans is er dit jaar ruim 2 miljard euro beschikbaar. Dat heeft De Morgen gisteren bericht. Wanneer de klassieke procedures van de sociale huisvestingssector het aanbod te langzaam uitbreiden, dient er meer gebruik te worden gebruikt van de alternatieve procedures waarbij de private sector een actievere rol krijgt inzake ontwikkeling en realisatie van projecten.
Want ook vandaag doen de sociale huisvestingsmaatschappijen met succes een beroep op private bedrijven zoals projectontwikkelaars en woningbouwers. Aangezien de woningmarkt steeds meer onder druk staat, dienen we alle zeilen bij te zetten. Investeer daarom nu alle beschikbare middelen om het aanbod en de kwaliteit in het lagere segment van de koop en -huurmarkt drastisch te vergroten.
Daarbij kunnen we zoveel mogelijk inzetten op de verschillende bestaande formules in het sociale woningbeleid. Zo gaat het niet alleen om traditionele sociale woningbouw maar ook om formules die de private sector oproepen te bouwen op gronden van sociale actoren, op hun eigen private gronden of via sociale verhuurkantoren. Telkens gaat het om een partnership met de private sector die het bijkomende aanbod helpt te realiseren. Maar ook de uitbreiding van de huursubsidie in de private markt gekoppeld aan energie- en kwaliteitsvereisten, biedt soelaas om de woonnoden in te vullen van de vele huishoudens op wachtlijsten.
Marc Dillen, directeur-generaal van de Vlaamse Confederatie Bouw: “We mogen niet vervallen in een discussie tussen private of sociale woonsector. Elke actor is een deel van de oplossing. Samenwerking zal noodzakelijk zijn als we aan de 170.000 gezinnen op de wachtlijst voor een sociale woning een goede oplossing willen aanbieden. Beschikbare middelen mogen dus zeker niet verloren gaan. Vandaag slagen we er enkel in een beperkte groep te helpen, terwijl een grote groep huishoudens het moeilijk heeft op de woningmarkt. En die groep is bovendien veel ruimer dan enkel de huishoudens die in aanmerking kunnen komen voor een sociale woning.”
Toepassing van regelluwe zones
Daarnaast staan verschillende lokale besturen op de rem om nog nieuwe woningen te realiseren op hun grondgebied. Dat gebeurt onder andere via lokale bouwstops. Wanneer de gemeente wel nog nieuwe projecten toestaat, gaat het meestal om inbreidingsprojecten. Deze projecten zijn vaak complexer, stuiten op meer lokale tegenstand en zijn daarom ook duurder.Regelluwe zones zullen noodzakelijk zijn om het tempo te versnellen waaraan nieuwe woningen kunnen worden gerealiseerd. Zij moeten zowel sociale als private woningen ten goede komen. Dergelijke zones zorgen voor minder kosten en voor minder tijdsverlies door administratieve procedures waardoor de focus kan liggen op kwalitatieve woningbouw.
