Architectuur

Interview met Evert Crols van B-architecten (deel 2)

De definitieve doorbraak van B-architecten kwam er met de renovatie van de Brusselse Beursschouwburg. Deze nam ruim vier jaar in beslag nam en hield het bureau gedurende die periode draaiende. Daarnaast kwamen ze ongeveer tegelijkertijd in beeld met het interieurontwerp voor de modewinkel van Walter Van Beirendonck. Het bureau kon zich op die manier zowel in de publieke bouw als in de interieurwereld profileren. De trein was definitief vertrokken, al heeft het nog een hele tijd geduurd vooraleer B-architecten een echt nieuwbouwproject mocht uitwerken. Pas in 2008 werd er in Herentals gestart met de bouw van het Office & Designpark Frame21, een gestapeld volume met plaats voor grootwarenhuizen, showrooms en kantoren. Momenteel houden ze zich onder andere bezig met de herinrichting van het postgebouw in Oostende en de bouw van bibliotheek en informatiecentrum MuntPunt in Brussel.

B-architecten staat over het algemeen bekend als een bureau dat veel kan met weinig middelen, en dat liefst op al bestaande structuren. Het tracht z'n horizon voortdurend te verruimen en heeft nu ook ontwerpen klaar voor scholen (bijvoorbeeld een kleuter- en lagere school in Kalmthout), openbare ruimten en een OCMW (zorgsector). Daarnaast is het erg geïnteresseerd in passiefbouw en duurzaamheid, een concept dat ze erg breed opvatten. Een gebouw is voor hen immers niet alleen duurzaam omwille van z'n energie-efficiënte kwaliteiten, de locatie en de sociale invulling spelen eveneens een belangrijke rol.

Ook sociale woningbouw kan hen wel bekoren, net omwille van de beperkingen of onverwachte mogelijkheden die zulke programma's gewoonlijk met zich meebrengen: “Het is leuk om vanuit de opgelegde limieten te gaan zoeken naar mogelijkheden om het geheel toch nog dat tikkeltje extra te geven. Zulke projecten dwingen je om creatief te zijn,” verduidelijkt Crols. “We proberen de ruimtes die nog niet volledig ingevuld zijn of die geen strikt programma hebben een zekere meerwaarde mee te geven. Sociale woningen zien er vaak erg standaard uit, maar door bijvoorbeeld een mooie gemeenschappelijke entree in het ontwerp te integreren zorg je voor een plaats waar men elkaar kan ontmoeten, waardoor het voor de bewoners allemaal weer een stuk leefbaarder wordt.”

Voor de kleinschaligere projecten die ze aangeboden krijgen, heeft B-architecten trouwens een dochterbedrijfje opgericht: B-bis (let u vooral op de subtiele woordspeling die deze naam inhoudt). B-bis heeft een eigen portfolio en is gespecialiseerd in kleine interieuringrepen.

Het Belgisch klimaat

Momenteel zet B-architecten ook zijn eerste pasjes in het buitenland. Zo tekenden ze de plannen voor Danshuis Station Zuid in Tilburg en Quartier Des Modes in Roubaix. Ze beseffen dat er opportuniteiten zijn, maar laten alles rustig op zich afkomen. Het belangrijkste is dat het gevoelsmatig klopt, vinden ze: “Projecten in China zien er allemaal erg groots uit, maar als we dan van collega's horen dat het eindresultaat er zelden lijkt op hun originele ontwerp, vinden we het al niet meer de moeite om er zelf aan de slag te gaan. Daarnaast hebben ze een heel andere visie op architectuur. Waar wij vertrekken van de ruimte en z'n eventuele invulling, ontwerpt men in China eerst 'prentjes' en bekijkt men pas nadien hoe men het eigenlijke gebouw kan realiseren. Het heeft natuurlijk vooral met cultuur te maken. Oost-Europa lijkt me in dat opzicht veel haalbaarder.”

Lees verder op Architectura.be

Ook interessant