Van Gogh Museum: een van de meest bezochte musea in Nederland
Het Van Gogh Museum in Amsterdam is een van de meest bezochte musea van Nederland. De steeds groeiende bezoekersstroom vroeg om een intelligente oplossing voor de bestaande gebouwen, ontworpen door Rietveld (1973) en Kurokawa (1999). Het ontwerp van de nieuwe entree bestaat in hoofdlijnen uit een doorontwikkeling van de ellipsvormige gebouwvleugel die Kurokawa in 1999 al realiseerde. In de verdere uitwerking van het schetsontwerp heeft Hans van Heeswijk architecten het uiterste gezocht in transparantie en verfijning door de nieuwste constructieve mogelijkheden in glas toe te passen. Directeur Axel Rüger:“De bouw van onze nieuwe hoofdentree aan het Museumplein is voorspoedig verlopen. De oplevering valt geheel binnen de strakke planning van anderhalf jaar en het gestelde budget. Het glazen entreegebouw is voorzien van technische hoogstaande glasconstructies en installaties. Er is een nieuw ruim en licht ontvangstgebied met garderobes en een geheel vernieuwde museumwinkel. De nieuwe toegang, betere logistiek en dit grotere ontvangstgebied stellen ons in staat om eer bezoekers gastvrijer te ontvangen. Bovendien sluit het museum ook goed aan bij het eranderde Museumplein waarbij alle omliggende culturele instellingen hun entree aan de kant van het Museumplein hebben. Het transparante gebouw met state of the art glasconstructies is een verrijking van het Van Gogh Museum én het Museumplein.”
Foto: Luuk Kramer
State of the art glasconstructies: glas als constructief materiaal
Het nieuwe entreegebouw is de grootste glasconstructie in Nederland waarin glazen vinnen (liggers en staanders) en glaspanelen de elementen van de hoofdconstructie zijn. Hiermee is een belangrijke stap gezet in de technische innovatie voor transparante constructies en glas als constructief materiaal. In Nederland en wellicht in Europa zijn nooit zulke lange constructieve glazen vinnen toegepast: 12 meter. Voor de totale stabiliteit is de buisconstructie met de glazen dakvinnen tot één constructief geheel verbonden.Glazen gevel, dak en trap
De gebogen glasgevel is gemaakt van koud gebogen dubbel gelamineerd isolatieglas en heeft en oppervlak van circa 650 m². Alle 20 gevelvinnen zijn uniek. De langste glasvin in de gevel is 9,4 meter.Het glazen dak heeft een oppervlak van circa 600m² en heeft als hoofdgeometrie een schaal onder een hoek van 16,5 graden. Het wordt gedragen door 30 dakglasvinnen die allemaal uniek in lengte zijn en in hoogte geoptimaliseerd om de vorm van het gewelfde dakvlak te accentueren. De langste glasvin in het dak (en ooit toegepast in Nederland en wellicht in Europa) is 12 meter.
De glazen trap heeft halverwege een 3-‐laags gelamineerd glazen portaal die de hoogste belasting van de trap afdraagt en de trap stabiliseert. Hierdoor is het aandeel staal in de trap minimaal en wordt de trap ervaren als een transparant meubel in de ruimte. De verbinding tussen glas en taal is op locatie gegoten voor een perfecte krachtsoverdracht. In de glazen traptreden is LED-‐verlichting geïntegreerd.
Foto: Ronald Tilleman
Quote Hans van Heeswijk
“We hebben ervoor gezorgd dat de hal licht en ruimtelijk is geworden, met veel glas. We willen de zonnige sfeer vangen, die je in veel schilderijen van Vincent terugziet. Dit betekent overigens niet dat we alles blauw en geel hebben gemaakt, de befaamde kleuren van Van Gogh. Of dat we fragmenten van zijn schilderijen gebruiken. Dat zou te simpel zijn. Het gaat vooral om het licht, we ontwikkelden een unieke draagconstructie voor het glazen dak, waarvan je niets terugziet. Als je binnenkomt vraag je je af: Hoe wordt al dat glas ondersteund? En wat je ervaart is licht, ruimte, overzicht. Dat overzicht is erg belangrijk, misschien wel het belangrijkste aspect. Je moet je realiseren dat een museum een publieksgebouw is waar elke dag duizenden bezoekers komen, veel buitenlanders ook, die er vaak voor de eerste keer zijn. Je zorgt voor helderheid. De bezoekers willen niets missen; je wil dat ze direct intuïtief begrijpen waar ze zijn, welke kant ze op kunnen, hoe groot het museum is, hoe lang ze ermee bezig zullen zijn. Dat ze zich thuis en op hun gemak voelen. Dan blijven ze langer en komen ze ook graag nog eens een keer terug.”
Foto's: Luuk Kramer
