Projectmatige aanpak zorgt amper voor verbetering van wijken

Een projectmatige aanpak zorgt amper voor verbetering van de leefbaarheid van probleemwijken. Projecten komen en gaan en zorgen daardoor niet voor blijvende verbetering. Daniël Giltay Veth deed in opdracht van het ministerie van Wonen, Wijken en Integratie onderzoek naar de `projectencarrousel`.

Hij signaleert dat bewoners en ambtenaren gek worden van de vele projecten. Hij was betrokken bij het project `Bouwen aan burgerschap` in de Amsterdamse Baarsjes. Tussen 2005 en 2008 werd daar goed werk verricht, maar toen was het geld op. Succesvolle projecten krijgen daardoor geen vervolg. Enkele gemeenten kiezen voor een structurele aanpak. In Enschede zijn wijkcoaches aangesteld. Zij beschikken over een wettelijk mandaat en kunnen ingrijpen zonder afhankelijk te zijn van overleg tussen de diverse beleidsdomeinen. In Deventer mogen bewoners elke twee jaar ideeën insturen voor de verbetering van hun wijk. Bewonersgroepen gaan aan de slag met de beste ideeën en krijgen een wijkbudget toegewezen om ze uit te voeren.

Giltay Veth stelt dat de leefwereld van bewoners centraal moet worden gesteld. Momenteel gaan gemeenten echter te veel uit van het aanbod van instellingen. Dat is afdoende voor 90% van de inwoners, maar is onvoldoende voor de 10% die meerdere problemen heeft.

Gebaseerd op: re.Public