Dit effect speelt momenteel heel sterk, vooral in Vlaanderen. Sinds de invoering van de renovatieplicht worden er minder goedkopere, energieverslindende, verkocht. Dan stijgt de gemiddelde prijs, zonder dat de prijzen van vergelijkbare huizen ook zijn gestegen.
Een langere looptijd helpt de impact van de hogere rentevoeten te verzachten, maar slechts gedeeltelijk. Door de looptijd met een jaar te verlengen, neemt de leencapaciteit met ongeveer 3% toe, voor hetzelfde maandelijkse aflossingsbedrag. Maar de vaste rente op een lening met een looptijd van 25 jaar is sinds begin 2022 gestegen van 1,5% naar 3,5%, waardoor de leencapaciteit met ongeveer 19% is gedaald. Zelfs als je ook rekening houdt met de stijging van de lonen, komt dit nog steeds neer op een daling van de leencapaciteit met 11%. Hogere lonen en langere looptijden compenseren de scherpe rentestijging dus slechts gedeeltelijk.
Het belang dat Belgen hechten aan het bezitten van een eigen huis tempert de prijsschommelingen. Uit een recente enquête van ING blijkt dat 8 op de 10 Belgen geloven dat de prijzen het komende jaar opnieuw zullen stijgen. De helft van hen (51%) gelooft zelfs dat de vastgoedprijzen in ons land nooit zullen dalen. Ondanks de hogere rentevoeten en de strengere regelgeving zien de meeste Belgen vastgoed nog steeds als een veilige en gezonde investering. Deze rotsvaste overtuiging is een belangrijke stabiliserende factor.