Fidias Awards 2011: Studenten – Meubelontwerp

Winnaar: Rayah Wauters - Provinciale hogeschool Limburg
DUNG2 - Het is in de geschiedenis reeds bewezen dat mest als een bouwmateriaal kan worden gebruikt.
De primitieve samenlevingsculturen in vb. Kenia of Tanzania zijn voor dit project een ware bron van inspiratie geweest. Zij behandelen het materiaal op een natuurlijke, pure manier en dat heeft zijn positieve gevolgen op het gebruik. Koemest is van nature ook een biologisch afbreekbaar restproduct. Op zich kan deze materie dus geen kwaliteitsafname veroorzaken indien men het terug aan de natuur ‘schenkt’. Natuurlijke meststoffen als koemest zorgen ervoor dat onze grond vruchtbare grond wordt. Op die manier kan er een eindeloze cyclus ontstaan waarin voorwerpen uit deze materie uiteindelijk weer hun plaats krijgen in de natuur.

Zo is het dat koeien ontzettend veel mest produceren. Deze mest, gecombineerd met hooi, gebruikt men om landbouwgronden te voeden en waardoor er opnieuw vers gras kan groeien. Dit gras komt dan uiteindelijk weer terecht in de vier magen van de koe, waarna het terug als mest op onze gronden wordt verspreid. Mijn doel van dit hele project was sinds het begin het gebruik maken van materialen die ons door de natuur zijn gegeven, maar die wij uiteindelijk ook terugschenken aan moeder natuur, zonder dat die ingreep een negatief effect heeft op haar. De vraag in welk gedaante ze terug geschonken worden of voor welke doeleinden men dit materiaal zou kunnen gebruiken, zou ik liever niet met één antwoord willen bepalen.

Het is net aan de kunstenaars, product- of juweelontwerpers, architecten… die er gebruik van willen maken, om de grenzen van het materiaal af te tasten. Hoe zit het dan met het afval? Die vraag kan wèl kort en bondig beantwoord worden: er is er geen. Want koeienmest is en blijft een goede meststof voor de natuur. Zo kan men bijvoorbeeld een tijdelijke installatie opbouwen uit deze grondstof, waarna men hem na gebruik in de natuurlijke omgeving plaatst. Deze zal zich dan als een tweede huid van, in en voor de natuur gedragen en uiteindelijk datgene doen ontstaan waar het allemaal mee begonnen is: vers, groen gras.