Bouwunie is niet verwonderd van de cijfers in de studie van de KUL, ULg en ULB m.b.t. het zwartwerk. Hieruit blijkt vooral dat de vraag naar zwartwerk enorm groot is. Omdat elke vorm van zwartwerk verwerpelijk is moet dit aangepakt worden. Met meer en strengere controles alleen komt men er niet. Het is nodig de vraag naar zwartwerk droog te leggen. Dit kan door stimuli toe te kennen. De bouwsector heeft in het verleden een zeer goede ervaring gehad met de belastingverminderingen voor energiebesparende uitgaven en het verlaagde btw-tarief van 6% voor nieuwbouw. Hierdoor vroegen de klanten steeds een factuur voor de geleverde werken.
Om budgettaire redenen weigert de huidige regering kostelijke stimuli in te voeren. Volgens Bouwunie is dit een verkeerd uitgangspunt. Uit de studie zou blijken dat de zwarte uitgaven gedaan worden met zwarte inkomsten. Dit wil dus zeggen dat er een volledig zwart handelscircuit is, waar de overheid niets aan verdient. Wanneer men stimuli geeft, zoals een belastingaftrek voor bouwwerkzaamheden en klusjes aan zijn eigen woning, zal het circuit volledig wit zijn. Daardoor ontvangt de overheid btw-inkomsten, maar ook sociale bijdragen en belastingen op het inkomen van zowel de klant als de aannemer. Stimuli, waaronder fiscale voordelen, kunnen natuurlijk enkel genoten worden, wanneer klanten in zee gaan met bouwbedrijven die geen fiscale of sociale schulden hebben. De overheid heeft hiervoor al databanken beschikbaar gesteld op internet. Deze kunnen door iedereen, ook de particulieren, geconsulteerd worden.
Daarnaast moet de aanpak van zwartwerk ook gebeuren door verhoogde, efficiëntere en strengere controles. De overtreders, zowel de uitvoerders als de particuliere klanten, moeten zwaar gesanctioneerd worden. Enkel op deze wijze kan men proberen een mentaliteitswijziging tot stand te brengen. Een zwartwerker moet beschouwd worden als een crimineel die niet alleen de overheid bedot, maar vooral alle andere burgers besteelt. Het is hierbij van geen belang of het over grote of kleine bedragen gaat, zoals blijkt uit de studie van de 3 universiteiten.
Tot slot herhaalt Bouwunie haar voorstel om een verplichting op te leggen facturen op naam van de kopers uit te schrijven bij de aankoop van bouwmaterialen. En dit ongeacht de hoeveelheid, de leverancier of de winkel waar deze materialen gekocht worden. Op deze manier kan de fiscus de goederenstroom van bouwmaterialen beter volgen tot bij de eindverbruiker. Er kan in dergelijk geval nagegaan worden wie die materialen verwerkt heeft. Ook dit verhoogt de efficiëntie van de controles.
Ook interessant
- Bouw & Wonen Partners:
