Vastgoed

Woningbezit effent pad naar integratie

Doug Saunders, een Canadese migratie-expert, gaf onlangs een lezing in Antwerpen op uitnodiging van de Real Estate Society, de alumnivereniging van de vastgoedopleiding van de Antwerp Management School. Vastgoed en migratie lijken geen vanzelfsprekende combinatie. Toch speelt de woningkwestie een cruciale rol in de integratie van migranten en vluchtelingen in onze maatschappij, zo betoogt Sanders.

Integratie van migranten en vluchtelingen

Migratie vormt een onlosmakelijk onderdeel van de Europese geschiedenis, dat al veel ouder is dan de 20ste-eeuwse migratiegolven uit Italië, Marokko of Turkije. Mensen migreren om tal van redenen, maar over het algemeen kunnen we stellen dat migranten op zoek zijn naar een ander en beter leven. Om dat betere leven te bereiken, is integratie cruciaal. Zowel voor de samenleving als voor de immigrant, die deel wil uitmaken van een gemeenschap, een goeie job wil en zijn of haar gezin wil kunnen onderhouden. Een geslaagde integratie blijkt echter moeilijk voor heel wat migranten.

Bovendien wordt de noodzaak om mensen vlot te laten integreren almaar belangrijker door de Europese vluchtelingencrisis die al enkele jaren aan de gang is, maar in 2015 in een stroomversnelling kwam.

Cultuurverschillen zijn relatief

“Veel mensen denken bij integratie aan cultuurbarrières die overbrugd moeten worden,” stelt Doug Saunders in een interview met Trends. “Maar als je kijkt naar de manier waarop succesvolle migrantengemeenschappen een onderdeel worden van de maatschappij, dan blijkt de combinatie van een eigen woning, de mogelijkheid een zaak op te starten en toegang tot het onderwijs een veel grotere impact te hebben.” Een verschillende cultuur of moeilijkheden met de taal worden dan al snel een veel kleiner obstakel voor de integratie.

Belgische situatie hoort bij de betere

Saunders gelooft dat de fysieke omgeving een bepalende factor is bij de integratie van nieuwe inwoners. Zo wijst hij erop dat de grote Amerikaanse steden onbetaalbaar zijn geworden voor migranten, die daardoor in de randstad terechtkomen. “In die ‘suburbs’ zijn veel fysieke hindernissen: hoogbouw, een lage bevolkingsdichtheid, slechte verbindingen naar het centrum, een buurt die gericht is op autogebruikers terwijl de bewoners zich geen wagen kunnen veroorloven.”

In België is de situatie aanzienlijk beter, beweert Saunders. “Migrantenwijken zijn hier nog grotendeels gevestigd in behoorlijk aantrekkelijke buurten in het stadscentrum. In die wijken is er een hoge bevolkingsdichtheid en dus de nabijheid van consumenten. Als migranten er een winkeltje of een restaurant openen, zitten ze dicht bij hun potentiële klanten.”

Beter kopen dan huren

Bovendien is het voor immigranten beter als ze een huis kunnen kopen in plaats van er een te huren. Als een wijk opwaardeert (gentrificatie), en je bent eigenaar van je eigen woning, dan stijgt de waarde van je huis. Wanneer je echter huurt in zo’n opkomende buurt, wordt de huurprijs al snel te hoog en moeten mensen met lage inkomens verkassen naar een goedkopere buurt. Dat zie je in Duitsland bijvoorbeeld, waar de meeste mensen huren. In landen waar migranten wel vastgoed kunnen kopen, zoals België, biedt dit kansen om gestaag op de sociale ladder te klimmen.

Ook interessant