Namaak in België
Namaakproducten beperken zich niet tot luxehandtassen of voetbalshirts die je aan marktkraampjes op een zonnige vakantiebestemming op de kop kunt tikken. Ook tal van huishoudelijke producten, van shampoo tot douchekoppen, zie je regelmatig tegen belachelijk lage prijzen opduiken. Een eerste teken dat er iets niet pluis is.
Hoewel nepproducten heel aantrekkelijk lijken door hun prijs, zijn ze ronduit gevaarlijk. Nepzonnebrillen hebben geen uv-filter, nepparfum bevat schadelijke stoffen voor de huid, nepdecoupeerzagen blokkeren makkelijker, wat levensbedreigende situaties oplevert.In België voert de Economische Inspectie van de FOD Economie dan ook een harde strijd tegen de nepproducten. In 2013 controleerden de inspecteurs zo’n 1.200 handelszaken en monitorden ze actief het internet op zoek naar inbreuken. In vergelijking met 2012 haalden ze de helft meer namaakartikelen van de mark: 625.809 stuks, goed voor een waarde van een kleine 24 miljoen euro.
Omzetverlies van 10 %
Hansgrohe produceert al meer dan 113 jaar kwalitatieve sanitairproducten in het Zwarte Woud in Duitsland. “We verliezen jaarlijks zo’n 5 à 10 % van onze totale omzet aan namaak”, zegt Richard Grohe, vicepresident van de onderneming. “Tegelijk verhindert het ons om zo’n 100 nieuwe jobs te creëren.”Niet alleen de commerciële verliezen zijn een reden voor Hansgrohe om jaarlijks zo’n twee à drie miljoen euro te investeren in het beschermen van zijn intellectuele rechten en de strijd tegen nep, ook de goede naam wordt erdoor besmeurd. “Namaakproducten schieten meestal tekort op het vlak van kwaliteit, veiligheid en functionaliteit”, vertelt Richard Grohe. “Consumenten die denken een Hansgrohe te gebruiken, maar met namaak worden geconfronteerd, denken foutief dat de mankementen aan de toestellen aan ons merk te wijten zijn. Dat is enorm schadelijk voor zowel onze reputatie als die van onze distributeurs en verkooppunten.”
3.800 nepdouches bij discounter Wibra
Het was een medewerker van Hansgrohe Belgium die in het reclameblaadje van discounter Wibra een wel heel bekende handdouche spotte. “Alleen de siliconennopjes hadden een andere kleur”, vertelt Patrick de Francquen, marketing- en communications manager bij Hansgrohe Belgium. Hoewel de douchekop op het eerste gezicht even goed leek als zijn kwalitatieve tegenhanger, zou de douchekop na enkele weken gebruik al door de mand vallen. “We hebben al meer dan 113 jaar ervaring in het produceren van hele goeie douchekoppen. Een veelvoorkomend probleem is bijvoorbeeld het afschilferen van chroom. Wij weten hoe je dat vermijdt, de namakers duidelijk niet”, zegt de Francquen. “Bovendien werden de kunststoffen die wij gebruiken internationaal goedgekeurd, waardoor ze veilig zijn in gebruik en geen schadelijke stoffen afgeven aan het water. Bij namaakversies heb je op dat vlak geen enkele garantie.” Kortom, een namaak-Hansgrohe wil niemand in huis.De douchekop die verkocht werd bij discounter Wibra kostte € 8,99, een tiende van de prijs van die van Hansgrohe. Toch lijkt hij in niets op zijn merkvariant. In dit filmpje zie je bijvoorbeeld dat op de massagestraalstand het nepproduct (op de foto achteraan) niet roteert zoals zou moeten, waardoor de massagestraal niet zo effectief is als die van Hansgrohe. Verder lekt het toestel ook op die stand. Mocht je het toestel kunnen ruiken, dan neem je duidelijk de stank van chemicaliën waar, wat een indicatie is dat de gebruikte plastics niet conform zijn met de Europese wetgeving.
Vernietiging in verbrandingsoven
De partij douchekoppen, goed voor 1,14 ton of 3.800 exemplaren op 12 pallets, werd op 14 juli vernietigd bij afvalverwerkingsbedrijf Imog in Harelbeke. “Vernietiging is het veiligst. Je kunt de producten om allerlei redenen niet wegschenken. Ze zijn mogelijk niet veilig en ze berokkenen economische schade”, zegt Patrick.De vernietiging gebeurt volgens alle wettelijke reguleringen en met respect voor het milieu. Door de verbranding van de douchekoppen zal er aan de ene kant energie gegenereerd worden, aan de andere kant worden er ook metalen gewonnen uit de as die overblijft. “Twee kilo afval verbranden betekent zo’n 1. kWh elektriciteit. Jaarlijks wordt er bij IMOG in Harelbeke ruim 65 miljoen kilo afval verbrand, wat overeenkomt met zo’n 32 miljoen kilowatturen, het jaarlijks verbruik van 30.000 mensen”, vertelt directeur Externe Zaken Koen Delie. “Een specifieke installatie die ijzer, roestvrij staal en non-ferro’s zoals koper, zink, messing en aluminium detecteert, onderzoekt de as verder. In totaal wordt er momenteel 8,88 % metalen uit de as gerecupereerd.” Verschillende filters zorgen er ook voor dat alle rook veilig en milieuvriendelijk is, Imog mag prat gaan op een zero-emissie.
