Een onafgewerkte ruwbouw met donkere binnenruimtes palend aan een goed georiënteerde omsloten stadstuin Gevraagd : inrichting van een vakantieverblijf voor maximaal 16 personen, voor eigen gebruik en verhuur ’Uitgangspunt was het interieur zoveel mogelijk te betrekken in, om en bij de tuin. Daarbij was de grootste uitdaging om de smalle passage die de twee parallelle vleugels verbindt en aanvankelijk enkel als circulatiezone voorzien was, een sleutelfunctie te laten vervullen. Een lange keuken en eettafel volgen de vormlogica van de schakelruimte maar de grote schuiframen zorgen voor veel licht vanuit en maximaal contact met de binnentuin.
Dit is dan ook dé plek van het appartement geworden. Materialen als beton, multiplex, polyester, golfplaten en groene betonplex geven het interieur een ongedwongen, tactiel naturel. Hier dus geen cleane designbluf maar betaalbare, door kleuraccenten opgeladen, ‘juiste’ en tot gebruik uitnodigende directheid.’
Winnaar: Mauro Brigham Bureau: bham design studioEen reconversie van een watertoren - Op een stukje grond van 20 m lang en 16 m breed in het midden van het vlakke Belgische landschap rijst een 30m hoge watertoren op die gebouwd werd tussen 1938 en 1941 voor en door de gemeente Steenokkerzeel. Tot het begin van de jaren ’90 werd hij gebruikt als watertoren en tijdens de Tweede Wereldoorlog ingezet als uitkijktoren door de Nazi’s.
Het programma Het programma voorziet in twee verschillende gebruikersprofielen. De privé- en voornaamste gebruiker is een koppel dat dag in dag uit in de toren leeft. Een of twee keer per maand wordt de toren verhuurd voor exclusieve evenementen voor kaderpersoneel dat ruimte zoekt om workshops te organiseren en topbedrijven die hun beste klanten willen ontvangen niet ver van de luchthaven. De toren is ook uitgerust met de laatste IT-technologie en een complex domoticasysteem.
Het behoud van de bestaande betonnen elementen zoals de hoofdleiding van het water, betonnen plafonds, betonnen trappen en het betonnen waterbassin dat 250 000 liter water kan bevatten was essentieel om de sterke identiteit van het gebouw te bewaren. Elk zichtbaar betonnen element aan de binnenkant werd donkergrijs geschilderd om zo het nieuwe van het oude te onderscheiden.
Wonen in de hoogte Er is weinig visueel verband tussen de verdiepingen. Elke ruimte is uniek en heeft een andere functie dan diegene die zich eronder of erboven bevindt. De selectie van een klein materialen- en kleurenpalet samen met een strikte en consistente ontwerptaal hielpen om er een geheel van te maken.
