Eerder was hij betrokken bij hotel Winselerhof in Landgraaf, restaurant kasteel Erenstein in Kerkrade, château Neercanne en château St. Gerlach in Maastricht. Oostwegel blijft plezier hebben in het oprichten van nieuwe, niet te evenaren hotelcomplexen. Waarin het Kruisherenhotel verschilt van zijn andere projecten weet hij precies uit te leggen: "Net als onze andere hotels is het Kruisherencomplex een monumentaal pand. Het nieuwe hotel zal zich echter onderscheiden door zijn inrichting. Die wordt modern en eigentijds, met veel aandacht voor kunst. De andere complexen ademen een landelijke sfeer uit, gasten wanen zich op bezoek bij een kasteelheer. Het Kruisherenhotel krijgt daarentegen een stadse allure."
Leeg
Het klooster werd voltooid in het jaar 1517. Het complex bestaat uit een gotische kerk en drie kloostervleugels. Het klooster omringt een authentieke binnentuin. Tussen het klooster en een portierswoning ligt een stadstuin. Tot 1797 werden de gebouwen bewoond door de heren van de Orde van het Heilige Kruis. In de eeuwen daarna deed het dienst als militair munitiemagazijn, kazerne en landbouwproefstation. Sinds de jaren tachtig staat het leeg. De beste manier om een monument te redden, zo vindt Oostwegel, is er een nieuwe bestemming voor te vinden. "Dit hotel wordt zo bijzonder omdat de architectuur al af is. Wij werken binnen de grenzen die het monument aangeeft. Dat monumentale willen we nog meer benadrukken. Bij binnenkomst zal de hoogte van de kerk indruk maken. De lobby wordt een imposante ontvangstruimte. Bezoekers van het complex kunnen elkaar daar ontmoeten. De openbare ruimten worden met het hotelgedeelte verbonden via een glazen lift achterin de kerk. Onze gasten kunnen in het Kruisherenhotel letterlijk ten hemel stijgen." De onderdelen die deel uitmaken van een hotel, zijn niet eenvoudig te integreren in de gotische kerk. Oostwegel: " Hotelgasten moeten kunnen ontbijten in een aparte ruimte. Dat is moeilijk te creëren in een kerk. Daarom bouwen we een bovenverdieping die als het ware in de open ruimte hangt, ver van de kerkmuren af."
Bibliotheek
Zoals bij alle projecten realiseert Camille Oostwegel iets heel nieuws. Oostwegel: "In het Kruisherenhotel introduceren we de wijnbar. Hier kan de gast een keuze maken uit een selectie van wijnen van over de hele wereld. Daarbij worden kleine, bijpassende gerechten geserveerd." In de vier zijkapellen van de kerk komt een aantal loungeplekken. In een van de zijkapellen bevindt zich een fresco; een tafereel van het leven van de heilige Gertrudis, de patrones van de reizigers. Ook de beschildering in het gewelf van de kerk, die door vervuiling en erosie niet meer zichtbaar was, wordt voorzover mogelijk in ere hersteld. Direct onder het gewelf van de zijbeuk komt een bibliotheek voor de hotelgasten. Daarnaast doen Oostwegel en zijn team er alles aan om ook de inrichting tot in puntjes te verzorgen. " Dit hotel moet in alle bladen ter wereld komen te staan. Het wordt een monumentaal designhotel. Veel kleur en bijzondere meubels van speciale ontwerpers zullen elke ruimte een eigen karakter geven." Geen van de zestig kamers zal hetzelfde zijn. De ene kamer krijgt een strakke uitstraling, 
de andere een idyllische. Wel voert luxe overal de boventoon. Grote bedden, een breedbeeld-tv en een inloopkast bieden optimaal comfort. Alle kamers hebben bovendien een badkamer met ligbad, aparte douche en twee wastafels. Essentieel voor de sfeer in het Kruisherencomplex is de toepassing van licht. Er wordt veel met glas gewerkt. Ook kunstmatige belichting is een gewichtige zaak. Oostwegel: "Ik heb lichtontwerper Ingo Maurer de opdracht gegeven een lichtplan te maken. Hij is een toparchitect met jarenlange ervaring." Streek
Naast de oorspronkelijke architectuur en de bestaande schilderingen zal er ook werk van met de streek verbonden kunstenaars komen te hangen. Zo zijn er werken van de negentiende-eeuwse Limburgse aquarellist Philip van Gulpen. De kloostergangen worden opgesierd door foto's van Maastricht rond 1900. De Limburgse kunstenaar Chrit Rousseau liet zich inspireren door de architectuur van het Kruisherencomplex zelf. Hij maakte een drieluik van het interieur en het exterieur van het pand. Voor
Oostwegel is het belangrijk dat het klooster deel uitmaakt van de stad. Oostwegel: "De buurt rondom het complex verloedert. Op het plein ervoor staan nu nog auto's geparkeerd. Het Kruisherenhotel en het gerestaureerde plein zullen straks het hele kwartier ophalen." Met de renovatie van het complex zijn grote geldbedragen gemoeid. Om de vernieuwing financieel, maar ook maatschappelijk mogelijk te maken werd de stichting Monumentaal Erfgoed Limburg opgericht. De stichting biedt bedrijven en particulieren de kans om de renovatie te sponsoren. Elementen van het complex zoals glas-in-loodramen en altaren kunnen worden geadopteerd. Oostwegel: "Het complex is van belang voor de stad en andersom. Maastrichtenaren willen graag iets bijdragen. Het Kruisherenhotel is er natuurlijk ook voor hen om trots op te zijn."
