De bouw van een grote parkeergarage onder het Rotterdamse Museumpark ligt al maanden stil. Voor de stad dreigt een strop van twintig miljoen euro. „Dit is geen vrolijk verhaal.” Aan creativiteit en zelfspot geen gebrek in Rotterdam, meende de redactie van het Algemeen Dagblad/Rotterdams Dagblad. En dus riep de krant zijn lezers begin deze maand op een passende bijnaam te verzinnen voor die gapende wond in het hart van de stad: het verlaten bouwterrein in het Museumpark, waar volgens het oorspronkelijke plan volgende maand ‘Rotterdams mooiste en grootste parkeergarage’ mét waterberging had moeten worden opgeleverd.
De oogst mocht er zijn. Een keur aan cynische bijnamen stroomde binnen, variërend van ‘Plonsgarage’ en ‘Blunderput’ tot ‘Stropgarage’ en ‘Parkbad’. Een winnaar wees de krant niet aan, maar de boodschap was duidelijk: de stad die zich zo graag laat voorstaan op daadkracht schaamt zich voor de opeenstapeling van fouten die hebben geleid tot een ‘bodemloze bouwput’.
Ook de verantwoordelijke wethouder, Jeannette Baljeu (Verkeer en Vervoer, VVD), zit in haar maag met de erfenis van het vorige college van B en W. „Dit is geen vrolijk verhaal, want we praten over een flinke som gemeenschapsgeld.” Harde conclusies weigert Baljeu vooralsnog te trekken. „Van belang is vooral de vraag: hoe voorkomt de gemeente in de nabije toekomst dergelijke forse budgetoverschrijdingen? Die vraag hopen we volgende maand te kunnen beantwoorden.”
In opdracht van het college becijferde de gemeentelijke financiële dienst vorige maand dat de kosten van de parkeergarage (1.150 plaatsen), inclusief een ondergrondse waterberging – de capaciteit van 10 miljoen liter is voldoende om bij hevige regenval het stadscentrum te ontlasten – aanzienlijk hoger uitvallen dan de begrote 48,2 miljoen euro: minimaal 13,6 en maximaal 20,4 miljoen. Het feitenrelaas beschrijft hoe de betrokken partijen elkaar, opgejaagd door ‘interne druk’, tegenwerkten en koppig vasthielden aan de oorspronkelijke raming, zonder de eindverantwoordelijken op tijd te informeren. Met onvoorziene gebeurtenissen, zoals het aangetroffen oorlogspuin bij de graafwerkzaamheden, bleek geen rekening te zijn gehouden.
Mede door de ambtelijke chaos ligt de bouw op het evenemententerrein van het Museumpark (vijf hectare) al bijna een half jaar stil. De vraag is of het prestigieuze object ooit opgeleverd wordt. Vóór donderdag moeten de twee verantwoordelijke gemeentediensten, het Ontwikkelingsbedrijf Rotterdam (OBR) en Gemeentewerken (GW), een plan van aanpak hebben ingeleverd voor het vervolg van de bouw. Ook eist het college een overzicht van alle grote infrastructurele bouwprojecten, om toekomstige risico’s uit te bannen. Het OBR zelf wenst niet te reageren en verwijst voor commentaar naar de gemeente.
Voor Wim Pijbes, directeur van de nabijgelegen Kunsthal, is de schuldvraag in het ‘hoofdpijndossier’ van secundair belang. „Zwartepieten heeft geen zin. Waar gehakt wordt, vallen spaanders en graven in Rotterdam betekent nu eenmaal wroeten in een spons. Het gaat om een flink bedrag, dat wel, en toch zeg ik: it’s all in the game, neem je verlies en zorg dat het project alsnog wordt afgerond, als dat bouwtechnisch mogelijk is, want die parkeergarage is hard nodig.”
Niet alleen het Erasmus Medisch Centrum kampt met parkeerproblemen voor haar personeel. Ook de omliggende culturele instellingen zeggen reden tot klagen te hebben. Bij gebrek aan voldoende parkeergelegenheid én het feit dat de parkeerautomaten in Rotterdam uitsluitend chip- of creditcard accepteren, blijven bezoekers steeds vaker weg. „Het rigide parkeerbeleid is geen visitekaartje van de stad, die nota bene claimt meer toeristen binnen te willen halen”, stelt Pijbes.
SP-fractievoorzitter Theo Cornelissen vermoedt dat het Museumpark-fiasco deels veroorzaakt wordt door wat hij „de Rotterdamse bestuurscultuur van niet lullen, maar poetsen” noemt. Het OBR is Nederlands grootste vastgoedeigenaar, en langzaam maar zeker uitgegroeid tot een onbestuurbare mammoettanker. Cornelissen: „Een gigantische kerstboom, waar allerlei ambtelijke instellingen onder hangen, maar waar kennelijk niemand greep op heeft. Dit Museumpark-verhaal voedt het wantrouwen in de politiek.”
Ook zijn collega-fractievoorzitter van de PvdA, Peter van Heemst, spreekt van „een rauwe doordouwcultuur die vaak te prijzen is, maar in dit geval duidelijk is doorgeschoten en heeft geleid tot het slechtst denkbare afscheidscadeau van het vorige college”. Zijn fractie neemt de zaak hoog op. „Rotterdam moet zich bezinnen, want hoe bestaat het dat de eindverantwoordelijken pas op de hoogte zijn gebracht, toen het schip al zo’n beetje gezonken was?”
Kunsthal-directeur Pijbes bestrijdt dat Rotterdam bezweken is onder de eigen, torenhoge ambities omdat de stad meer wilde dan zomaar een rechthoekige betonnen kuip in de grond. „Met die ambitie is niets mis, die past bij deze stad. En laten we ook niet overdrijven. In Den Haag en Amsterdam is het vaker fout gegaan met grote bouwprojecten. In Rotterdam gaat niet voor niets de grap dat we onze schouwburg hebben kunnen bouwen voor het bedrag dat de Amsterdamse Stopera kwijt was aan overschrijding van het budget.”
- Bouw & Wonen Partners:
