Polycarbonaat met een nieuw imago: moderne architectuur en goede thermische isolatie

Licht, doorschijnend en goed isolerend, dat zijn de positieve eigenschappen van polycarbonaat. Maar lange tijd was er minder vraag naar het materiaal, tenminste voor de hand liggende ontwerpen. Vergeleken met glas ziet het er minder stijlvol uit, maar de eerste indruk is bedrieglijk. Dit artikel laat zien hoe muren van polycarbonaat een ware renaissance doormaken.

Bekend als grondstof sinds 1953

Toen het bedrijf Bayer in 1953 begon met de productie van polycarbonaat, waren er geen plannen om het te gebruiken voor architecturale doeleinden. In plaats daarvan was het materiaal vooral bedoeld om te worden gebruikt voor koplampen van auto's, vizieren van veiligheidshelmen, chipkaarten en cd's. Pas aan het begin van de jaren 1990 werd polycarbonaat gebruikt als materiaal voor het ontwerpen van gevels.

De uitbreiding van de Würth Academy in het hoofdkantoor van het bedrijf in Gaisbach-Künzelsau toont hoe kanaalplaten voor dak en wand kunnen worden gebruikt. Hier integreerden de architecten van Allmann Sattler Wappner voor het eerst grote oppervlakken polycarbonaat in een gevel. Dankzij de witte achtergrond en het heldere plastic ziet alles er uiterst elegant, modern en zelfs futuristisch uit.

Het was vooral de symbiose van oude charme en heldere lijnen die de architecten overtuigde om te kiezen voor polycarbonaatplaten. De heldere textuur ontkent het oude structurele substraat niet, maar versmelt in plaats daarvan met een nieuw en duurzaam ontwerp. De polycarbonaatplaten hadden hun waarde al bewezen in het logistieke centrum van Würth voordat de academie er volledig mee werd bedekt. Uitgerust met zeven kamers zorgt het materiaal niet alleen voor een goede thermische isolatie, maar trotseert het ook externe milieu-invloeden dankzij zijn flexibiliteit en slagvastheid.

Polycarbonaat ook in zwang voor privéwoningen

Het op aardolie gebaseerde kunststofmengsel vindt niet alleen gretig aftrek in industriële gebouwen, maar ook steeds meer in de particuliere sector. Eigenaren van gebouwen maken hier niet alleen gebruik van de ontwerpelementen, maar vooral ook van de duurzame aspecten. Het Centre for Sustainable Energy Technology van de Stuttgart University of Applied Sciences publiceerde in 2011 een interessante studie. Het analyseerde de energie-eigenschappen van verschillende materialen, waaronder polycarbonaat.

Het resultaat was duidelijk: polycarbonaat met kamers biedt de hoogste energie-efficiëntie. De luchtstroom en het isolerende effect van het materiaal creëren een duurzaam "isolatiemateriaal" dat zowel aangename warmte als koelte biedt.

Architect Günter Pfeifer in Freiburg demonstreert particuliere constructie van polycarbonaat

Architect Günter Pfeifer waagde zich aan een uitbreiding van een huis in Freiburg en gebruikte ook polycarbonaat voor het project. Een oud bestaand gebouw uit de jaren 1950 werd aangevuld met een kunststof structuur. Het slimme ontwerp voorziet niet alleen het nieuwe gebouw zelf van warmte, maar ook het naburige huis. Hiervoor is een zogenaamde luchtcollectorbekleding gebruikt. Deze verzamelt de lucht die door de zon wordt verwarmd en leidt deze via een warmteterugwinningssysteem naar het huis.

Serreontwerp rond een woongebouw

Er is een vergelijkbaar concept met polycarbonaat in Heroldsberg. Hier werd een vrijstaand huis uit de jaren 1960 opgewaardeerd met het oog op energie-efficiëntie. Het serreconcept werd toegepast. Er werd echter geen composiet thermisch isolatiesysteem toegepast op de bestaande buitenmuur, zoals vaak het geval is bij renovatiemaatregelen. In plaats daarvan kreeg het huis een schil van polycarbonaat met een semitransparante uitstraling. Architecten Lisa Barucco en Günter Pfeifer wilden oude charme combineren met nieuwe energie-efficiëntie. Een houten frame met polycarbonaat panelen dient als constructie. De geïntegreerde luchtkamers met een U-waarde van 1,1 W/m²K zorgen het hele jaar door voor een aangenaam klimaat in het huis.