Kolenwasserij Beringen op shortlist meest bedreigde Europese erfgoedsites

De steenkoolmijn van Beringen en de kolenwasserij werden door de Vlaamse Overheid in 1993 en 1994 wettelijk beschermd. De kolenwasserij is één van de grootste en indrukwekkendste industrieel erfgoedsites in Vlaanderen en zelfs ver daarbuiten. Het is een functionele mastodont in ijzer, staal, baksteen en glas die de mijnsite en heel de omgeving domineert. Met heel zijn installatie en uitrusting beschermd, is het een uitzondering in Europa. Het is het één van de - zo niet - belangrijkste vertegenwoordigers van de grootschalige mijnbouw zoals deze zich in de 20e eeuw ontwikkelde.
De kolenwasserij werd vanaf 1923 gebouwd (kolenwasserij 1) en nadien uitgebreid (kolenwasserijen 2, 3 en 4). Deze vier delen vormen samen één massief gebouw.

Ondanks het bijzondere belang van de kolenwasserij doken er voorbije jaren regelmatig geruchten op over plannen tot gedeeltelijke of volledige sloping door projectontwikkelaar BE-Mine. Deze zomer werd een slopingsaanvraag voor het deel ‘kolenwasserij 1' door het gemeentebestuur van Beringen geweigerd - en deze weigering is nu onderwerp van een beroepsprocedure bij de provincie Limburg.

Vorig jaar werd daarom door de Vlaamse Vereniging voor Industriële Archeologie vzw een dossier opgesteld en ingediend voor de Europese Campagne ‘The 7 Most Endangered 2018'. Dit is een programma van Europa Nostra, de toonaangevende erfgoedorganisatie in Europa, samen met het European Investment Bank Institute, en gesteund door de EU Commissie onder het ‘Creative Europe’-programma.
We kunnen nu met bijzondere tevredenheid meedelen dat de kolenwasserij van de steenkoolmijn van Beringen geselecteerd werd door een panel van experts op verschillende gebieden en op de shortlist geplaatst van het ‘The 7 Most Endangered’-programma 2018. Op deze shortlist zijn 12 erfgoedlocaties uit 10 Europese landen opgenomen, waarvan één uit België.