Scoringsdrift en niets anders, daar houdt Heijmans-baas Bemelmans het maar op. “Ik had gedacht dat de NMa zich terughoudender zou opstellen. Zij treedt op als politie, Openbaar Ministerie en rechter tegelijk. Ik ben zeer verrast. Niet boos, maar teleurgesteld”, verraadt hij zijn stemming.
De kartelpolitie is een onderzoek begonnen naar de exclusieve samenwerking tussen Heijmans en Solétanche Bachy France naar aanleiding van de perikelen rond de aanbesteding van de Noord-Zuidlijn. In een e-mail aan de Fransen waarschuwde Heijmans Beton- en Waterbouw-directeur M. Kroezen hen ervoor niet in zee te gaan met de Duitse bouwer Max Bögl voor de bouw van het metrostation Rokin. Dat mailtje was per ongeluk ook naar de gemeente Amsterdam gestuurd. Die schakelde de NMa in.
De kartelwaakhond is tot de conclusie gekomen dat er sprake is van mededingingsbeperkende afspraken op het gebied van de toepassing van bepaalde funderingstechnieken waaronder diepwanden. In een raamovereenkomst hebben Heijmans en Solétanche afgesproken eerst exclusief met elkaar te overleggen of zij gezamenlijk projecten zullen uitvoeren.
Onzin
“Door de raamovereenkomst wordt de onderlinge concurrentie gefrustreerd tussen Heijmans, Solétanche en hun concurrenten. Partijen kunnen elkaar immers niet beconcurreren tijdens de afgesproken overlegperiode noch met andere mogelijke partners onderhandelen”, vindt de NMa.
De kartelpolitie heeft daarbij meegewogen dat het om een markt gaat waarop slechts een beperkt aantal aanbieders actief is. Onzin, zegt Heijmans iets diplomatieker. Tijdens de parlementaire enquête bouwnijverheid is directeur Kroezen uitgebreid aan de tand gevoeld door de enquêtecommissie over het mailtje. Die heeft toen al aangegeven dat er geen sprake was van een markt met een beperkt aantal aanbieders. Hij kon er zo 25 in Europa noemen. Die lijst is ook naar de commissie toegegaan.
Belangrijker nog vindt Heijmans dat het volstrekt gebruikelijk is, en niet alleen in de bouw, om samenwerkingsverbanden aan te gaan voor de ontwikkeling en toepassing van nieuwe technieken. Door middel van innovatie kunnen ondernemingen zodoende bijzondere toegevoegde waarde ontwikkelen. Voor een gezonde toekomst van de bouwbedrijfstak is dit zelfs essentieel.
Daarom vinden de Brabanders het “bijzonder teleurstellend” dat de NMa de inspanningen van Heijmans op het gebied van innovatie de nek omdraait. Investeringen in innovatie zijn immers zinloos wanneer de investeringen niet kunnen worden terugverdiend.
Heijmans wijst erop dat het mailtje aan Solétanche slechts was bedoeld om de Fransen erop te wijzen dat sprake was van exclusiviteit op die onderdelen van de Noord-Zuidlijn waarin Heijmans geïnteresseerd was. Op andere onderdelen mochten ze hun gang gaan. Amsterdam en de NMa zien het dus helemaal verkeerd, vindt Heijmans.
