Gezocht: vakbekwame schilders

89% van de schildersbedrijven kunnen niet groeien omdat ze geen geschikte medewerkers vinden. Vakbekwame schilders zijn schaars. Om dit aantal op te krikken, willen de schilders meer en kwalitatieve opleidingen met voldoende praktijkervaring. Dit blijkt uit de enquête van Bouwunie, de bij Unizo aangesloten Unie van het KMO-bouwbedrijf, bij 200 Vlaamse schildersbedrijven. De Nationale Schildersdag van 5 april vormt de perfecte aanleiding om deze resultaten te presenteren. Opvallend is verder dat het werkvolume voor de schilders toeneemt, maar spijtig genoeg ook de oneerlijke concurrentie van zwartwerkers, bijberoepers en buitenlanders. De Vlaamse schilders, aangesloten bij Bouwunie, vragen een strenge aanpak van alle misbruiken en willen de mogelijkheid om het schildersberoep in bijberoep uit te oefenen, beperken in de tijd.

In totaal onderwierp Bouwunie midden maart 2006 200 Vlaamse schilders, zowel leden als niet-leden van Bouwunie, aan een uitgebreide enquête. Hiervan hebben 40% geen personeel, 39% maximaal 4 werknemers, 10% 5 tot 9 werknemers en 11% 10 of meer medewerkers.

Veel werk maar zwartwerkers strooien roet in het eten
91% van de Vlaamse schilders zegt ruim voldoende werk te hebben. 17% heeft zelfs al te veel om handen (in de huidige bedrijfsstructuur).
De verwachtingen voor de komende maanden zien er veelbelovend uit. 29% voorziet een stijging van de activiteit en de rest verwacht zijn activiteiten op eenzelfde peil te houden. Deze evolutie weerspiegelt zich in het orderboekje van de schildersbedrijven. Dit is bij de meerderheid hetzij gegroeid (40%) hetzij ongeveer gelijk (49%) gebleven. Voldoende werk hebben, is één ding. Maar aan welk prijsniveau kunnen de Vlaamse schildersbedrijven dit uitvoeren ? 85% van de ondervraagde bedrijfsleiders zegt alvast dat de prijzen die ze voor hun werk kunnen vragen, aanvaardbaar zijn. De anderen zouden liever hogere prijzen willen aanrekenen omdat ze slechts break-even of met een minimale winst draaien. Dat de prijzen dikwijls té laag zijn om nog rendabel te werken, heeft onder meer te maken met de scherpe concurrentie. De schilders ervaren zeer veel oneerlijke concurrentie van zwartwerkers, bijberoepers en buitenlanders.
De roep naar een beperking in de tijd van het statuut van zelfstandige in bijberoep is één van de belangrijkste eisen van de sector. Voor hen is het duidelijk dat het bijberoepstatuut een offciële dekmantel voor zwartwerk is. In economisch minder goede tijden krijgt de sector hierdoor zware klappen.
De mogelijkheid om flexibeler te kunnen werken, is ook een belangrijke eis. 64% van de schilders krijgen vaak de vraag van hun klanten om op zaterdag te komen werken, wat nu alleen in uitzonderlijke gevallen en mits naleving van specifieke voorwaarden is toegelaten. De schilders zelf vinden alvast dat het verbod op zaterdagwerk moet verdwijnen, althans toch voor noodgevallen (47%), bijvoorbeeld om een werk tijdig af te krijgen.

Gezocht: vakbekwame schilders
De vollere orderboekjes hebben ervoor gezorgd dat 21% van de Vlaamse schildersbedrijven het laatste halfjaar een of meer personeelsleden heeft aangeworven. De gunstige activiteitsvooruitzichten zorgen er bovendien voor dat 13% in de komende maanden een of meerdere arbeiders willen aanwerven en dat niemand wil overgaan tot ontslagen. Het personeelsbestand uitbreiden, zal niet zo eenvoudig zal zijn. Werkzoekende schilders zijn dun gezaaid. 89% van de schilders die willen groeien, ondervinden problemen bij het zoeken naar geschikte medewerkers en dit probleem vergroot enkel nog, aldus 91%. Op vacatures reageren maar heel weinig gegadigden. Om het aantal vakbekwame schilders (potentiële werknemers) op te krikken, is het volgens de Vlaamse schilderswereld noodzakelijk dat de opleiding voorziet in voldoende praktijkervaring, door jongeren bijvoorbeeld realistische stages te laten lopen in schildersbedrijven (46%). Daarnaast vragen de schilders een herwaardering van het beroeps- en technisch onderwijs (45%), zou het gemakkelijker moeten zijn om buitenlandse geschoolde arbeiders aan te werven (18%) en willen ze het imago van de bouwsector opkrikken (9%). Onbekend maakt onbemind. En de bouwsector kampt, vooral bij ouders, met een heleboel vooroordelen die maken dat weinig jongeren voor een bouwopleiding kiezen. 27% van de schilders vraagt tot slot ook meer IBO's (individuele beroepsopleiding) met een soepele administratie waardoor ze schilders in spé gemakkelijker en goedkoper kunnen laten inlopen en vervolgens aanwerven.

Afval kost geld
Schildersafval is vaak "gevaarlijk afval". Het is dus niet zo eenvoudig om dit kwijt te raken. 47% van de schilders laat het verfafval dan ook al ophalen door een erkende firma. 35% brengt het naar het containerpark waarvan slechts 8% zegt daar gratis terecht te kunnen. De overige 27% moet daarvoor betalen.
Bouwunie Schilders-Decorateurs startte vijf jaar geleden met het project “Borstel uw afval buiten”. Dit project is gemaakt op maat van het schildersbedrijf en is conform de milieureglementering. Het deelt het schildersafval in zeven duidelijke stromen op. Deze worden op een correcte manier opgehaald tegen een betaalbare prijs. Zowel kleine als grote schildersbedrijven vinden hun gading in het project. Het afval kan immers naar keuze in verschillende soorten vaten of boxen worden verzameld. Dit project is vooral interessant voor de schilders die niet op het containerpark terecht kunnen of daarvoor veel moeten betalen, en kent een stijgend succes. Afval kwijtraken op een wettelijke én goedkope manier is iets wat vrijwel iedereen niet onverschillig laat.