Het Koninklijk Instituut voor het Kunstpatrimonium (KIK) heeft een plaatsbeschrijving en een beschrijving van de preventieve beschermingsmaatregelen van de muurschilderingen opgesteld en bezorgd aan de eigenaar van het goed opdat die laatste de elementaire bewaarmaatregelen kan nemen. Het KIK oordeelde ook dat de staat van bewaring van de tekeningen relatief goed is. Er moesten verstevigings- en bevestigingswerken worden gepland.
Waarom beschermen?
Het historische en artistieke belang van het scoutslokaal van het “Institut Saint-Boniface” is te danken aan zijn sjabloondecor uit 1922. Philippe Godin, gespecialiseerd in het werk Hergé (Georges Rémi), heeft het decor aan de striptekenaar toegeschreven op basis van de stilistische overeenkomst met zijn werk tijdens zijn jeugd. Hoewel de sjabloonmotieven reproduceerbaar zijn, zijn ze toch niet minder origineel en uiteenlopend, wat het werk ook een artistiek belang geeft.In die periode had het scoutsblad van het Institut Saint-Boniface, “Jamais Assez”, Hergé's eerste tekeningen al gepubliceerd. Vanaf 1923 begon hij te tekenen voor het maandblad “Le Boy-Scout belge”.
Geschiedenis van het lokaal:
In het voormalige scoutslokaal van het Institut Saint-Boniface is een originele versiering bewaard gebleven die met een sjabloon werd aangebracht en die dateert van de jaren 1920, toen Hergé, met totemnaam “nieuwsgierige vos”, deel uitmaakte van de scoutsgroep.De decoratie van de ruimte is opgebouwd rond een grote kaart van België die aangeeft waar de scoutsgroep tussen 1921 en 1923 haar kamp opsloeg en wat de voornaamste bestemmingen van uitstappen waren. De met een sjabloon gemaakte versiering bestaat uit drie friezen die de registers afbakenen en de deur- en vensteropeningen en de imitatieschoorsteen doen uitkomen. Ongeveer een meter van de grond beeldt een eerste fries een stoet van ridders uit. Ze brengen hun strijdros in galop, klaar om de strijd aan te gaan.
Een tweede fries loopt langsheen het plafond. We zien een opeenvolging van scoutsfiguren en indianen die elkaar op handen en voeten en in dezelfde houding achternazitten. Onder dit fries staat een inscriptie in morsecode die verwijst naar de stichtingsakten van de groep. Boven elke deur bemerken we twee groepen van drie scouts met de ruggen naar elkaar toe. Ze houden de touwen die langs weerskanten van de deurlijst hangen en waaraan hun kompanen klauteren, stevig vast. Diezelfde scoutsfiguren klimmen langs de schoorsteen omhoog. De haard is versierd met imitatietegels met een pijlkopmotief of een krukkenkruis.
