Architectuur

Daken: lef om te hellen

Hellende daken zijn per definitie gezichtsbepalend. Sommige architecten durven daar een stap verder in te gaan: daken buigen, vouwen of scharnieren zelfs. Bij de volgende ontwerpen, hoe vooruitstrevend ook, is uitgegaan van de plaatselijke ontwerptraditie of het landschap.

Boerenerf

De opzet van het ontwerp voor de basisschool, kinderdagverblijf en thuiszorgkantoor Klaverkamp in Bemmel sluit aan bij de uiterlijke kenmerken van de streek. Temidden van de fruitbomen vormen de drie gebouwen één geheel, overeenkomstig een boerenerf. De ruimbemeten pannendaken worden gedragen door houten spanten. DP6 Architectuurstudio Delft heeft de naam bij haar interpretaties uit te gaan van oervormen. “Wij ontwerpen veelal locatiegericht”, zegt projectleider Richelle de Jong van DP6. “Dit idee is afgeleid van de steenfabrieken met hun lange pannendaken. Wij hebben een dunne dakrand weten te bereiken door het open werken van de dakelementen op de houten spanten.”

Opengevouwen

In het stroomgebied van de Overijsselse Vecht, op een open plek in het bos, staat dit buitenverblijf, waarvan het ontwerp, afkomstig is van de tekentafel van Architectuurstudio SITEC uit Zwolle. Het woonhuis keert de rug naar de beboste heuvel en kijkt uit over een klein dal. Boven het splitlevel-gedeelte van de woning is het dak opgetild en opengevouwen, met als resultaat dat de woonkeuken ‘gevangen’ is in glas. Het expressief geknikte zinken felsdak bestaat uit een stalen tafelconstructie op twee poten. De stabiliteit wordt gegarandeerd door de pendelstaven in het voor- en achtergevelvlak. Bert Bulthuis van SITEC: “Als met aandacht wordt gekeken naar de opdrachtgever en naar de locatie en de functie van een gebouw, ontstaat er een uniek en geïnspireerd gebouw.”

Gebogen pannendak

Architectenburo MTB uit apeldoorn tekende vier vrijstaande woningen met gebogen daken. Volgens het bureau ontlenen de woningen hun identiteit aan de uitgesproken kapvorm. Architect Gerard Zwerus: “In onze stad kennen we de ‘Apeldoornse huisjes’: woningen met een gebroken kap of een zadeldak. Die huisjes vormden het uitgangspunt van de gebogen daken. Het zijn meteen woningen van deze tijd, met een eigen karakter. Het ontwerp is bij uitstek geschikt voor een pannendak.”

Woonscharnier

Mensen die voor een leven in afzondering kiezen, staan al gauw te boek als buitenissig. Niet zelden is dat te zien aan hun behuizing. Zou dat ook gelden voor de ontwerpers van dergelijke woningen? De architecten Rein Hofstra uit Grou en Jelle de Jong uit Lemmer ontwierpen dit woonhuis in Vegelinsoord. In het ontwerp zijn karakteristieken van het Friese landschap verwerkt, zoals de weidsheid en de rijkheid aan water. Het lijkt of het complex even uit het landschap open scharniert, om zich straks weer met de Friese grond gelijk te maken. Rein Hofstra: “Het is een huis in drieën. Het gebogen dak is zink; het middelste hellende dak is van glas en het derde is van zink. De weidsheid en het water zijn van grote invloed geweest op het ontwerp. Het is één grote vorm, die alles omvat midden in het landschap; deze woning volgt de contour van een stelpboerderij.”