Bouwers leveren niet wat brochures beloven

Terwijl eerder Bouwfonds Wonen het boetekleed aantrok over het opleveren van een andere woning dan in de brochure beloofd, is het nu de beurt aan projectontwikkelaar Amstelland.

Die boetedoening kost de ontwikkelaar veel geld, levert een bezoedelde naam op, ontgoochelde kopers en een ontstemde Vereniging Eigen Huis.
Bouwfonds legde in het appartementencomplex Valkenstaete in Heerlen een veel dunnere vloer dan was beloofd. De kopers haalden hun gelijk bij de Raad van Arbitrage voor de Bouwbedrijven, waarna Bouwfonds het boetekleed aantrok. De ontwikkelaar heeft de kopers nieuwe vloeren beloofd, een teruggave van 10 procent van de koopprijs en een tegemoetkoming in de kosten van juridische en deskundige hulp. Kosten: bijna 2 miljoen euro.
Nu is Amstelland aan de beurt, die in de verkoopbrochure voor het appartementencomplex Erasmus in Amsterdam plafondhoge ramen en openslaande deuren belooft. Maar die komen er helemaal niet. Tussen de ramen en het plafond zit een betonnen latei van ongeveer 25 centimeter, zo blijkt gaande de bouw. De eersten die dit merken is een aantal woedende kopers. Volgende week probeert Amstelland met de hen tot een oplossing te komen.

Arbitrage
“Van de twee- tot driehonderd klachten per jaar komt ongeveer 10 procent voor de Raad van Arbitrage. De uitspraak van de arbiter is bindend. Er is wel hoger beroep mogelijk, maar dat gebeurt eigenlijk zelden, omdat het geld kost”, zegt H. André de la Porte van de Vereniging Eigen Huis.
“Negentig procent van de afwijkingen vloeit voort uit bezuinigingen die de projectontwikkelaar invoert, 9 procent is te wijten aan technische noodzaak en in 1 procent van de gevallen ligt het aan gewijzigde voorschriften van de overheid”, analyseert André de la Porte.
Hij verklaart die 90 procent als volgt: “De projectontwikkelaar doet in vroeg stadium de woning in de verkoop. Wanneer hij later met de aannemer gaat onderhandelen over uitvoering, komen ze erachter dat ze met het bedrag niet uitkomen. Dan wordt er geschrapt en – dat is het meest verwerpelijk – niet gecommuniceerd met de koper, die het contract al heeft getekend.”
Behalve de genoemde vloeren van Bouwfonds en de zogenaamde plafondhoge ramen van Amstelland, kunnen keukens of slaapkamers kleiner uitvallen, andere materialen worden gekozen of de elektrische garagedeur een handbediende deur blijken te zijn.
Op dit moment knobbelt VEH een probleem uit rond de liftschacht bij een penthouse. André de la Porte: “Volgens de brochure zien de penthousebewoners slechts 30 centimeter van de liftschacht uitsteken. In werkelijkheid blijkt dit een puist van twee meter hoog te zijn.”
Ook hier is niet gecommuniceerd met de koper. Volgens André de la Porte beroepen veel projectontwikkelaars zich op de kleine lettertje of bouwtekeningen in de brochure die maatgevend zouden zijn. “Een zwakke verdediging, want de brochure laat geen gedetailleerde bouwtekening zien en al helemaal geen bestek. De koper baseert zich op de tekst en artistieke impressies in de brochure, die zoals in het geval van Amstelland, als document juridisch deel uitmaakt van het koopcontract.

Kleine lettertjes
Amstelland draait er niet omheen. “Mea culpa, er zijn fouten gemaakt en die gaan we oplossen”, biecht C. Boekhorst, stafdirecteur Wonen.
“De artistieke impressies laten plafondhoge ramen zien, welke aspect in de tekst nog eens twee, drie keer wordt herhaald. Dat schept uiteraard verwachtingen. Op de bouwkundige tekening echter staan prefab binnenspouwbladen met een dorpel van 20, 25 centimeter. De bouwer (BAM Wilma, red.) houdt zich aan de tekeningen. In de brochure zijn die tekeningen niet alleen heel klein, ze gaan er bovendien ten onrechte van uit dat iedere koper een deskundige is”, bekent Boekhorst.
Tot slot de dikwijls zeer kleine lettertjes in de verkoopbrochure. André de la Porte: “Je kan er maar het beste een loep bij nemen. Amstelland bijvoorbeeld haalt in de Erasmusbrochure een aantal rechten naar zich toe, gebaseerd op het Garantie Instituut Woningbouw. Zo dekt Amstelland zich in tegen eventuele technische en/of architectonische wijzingen, waaraan de koper geen recht op schadevergoeding kan ontlenen. Flauwekul, het GIW stelt hier duidelijke regels voor op.”
Conclusie: het venijn zit hem vooral in een gebrek aan communicatie, ingewikkelde contracten en het feit dat projectontwikkelaar en bouwer vaak twee verschillende grootheden zijn. Afdelingen werken langs elkaar heen, alles focust zich op die ene handeling: snel een handtekening van de koper.