De alarmbellen rinkelden bij ingenieursbureau Arcadis toen alle verschillende deelonderzoeken naar het instorten van de balkons in Maastricht bij elkaar werden gevoegd. Daarbij viel direct op dat er een verschil was tussen de detailtekeningen van de breedplaatvloeren en die van de balkonbouwer.
Omdat ter plaatse van een gebouwdilatatie een isokorf in de muur ongewenst was, werd die in de ontwerpfase verplaatst naar een aangrenzende breedplaatvloer. Maar die bleek daar helemaal niet op berekend. Dus moesten na de uitkragende balkons ook een aantal inpandige loggia’s van rampflat Patio Sevilla worden onderstempeld.
Maandagavond om zes uur gingen bij Arcadis de alarmbellen rinkelen. Het ingenieursbureau dat in opdracht van de gemeente Maastricht de veiligheid van Patio Sevilla onderzocht, was druk bezig de bevindingen van de verschillende deelonderzoeken naast elkaar te leggen. Tot dan toe hadden verschillende constructeurs uitsluitend naar één bouwdeel van het appartementencomplex gekeken.
Een constructeur bestudeerde alleen de tekeningen en achterliggende berekeningen van de balkonplaten, een ander deed hetzelfde met de verdiepingsvloeren, weer een ander concentreerde zich op de wanden en de funderingen. Zo was het onderzoek van de flat waarvan eind april plotseling vijf balkons naar beneden stortten, in overzichtelijke stukken gehakt.
Echte vreemde dingen kwam Arcadis daarbij niet tegen. Maar in de laatste stap ging het erom alle verschillende puzzelstukjes naast elkaar te leggen om te kijken of ze ook netjes in elkaar pasten. Daarbij viel direct op dat er een verschil was tussen de detailtekeningen van de leverancier van de breedplaatvloeren en die van de balkonbouwer. Op de eerste stonden vier isokorven vermeld op de twee korte zijden van de inpandige loggia’s ter hoogte van de dilatatie van gebouwdeel A. De tweede ging echter uit van drie koudebrugonderbrekingen, waarvan er één op de lange zijde in de breedplaatverdiepingsvloer was verankerd. Volgens die laatste variant waren de vijf boven elkaar gelegen loggia’s uiteindelijk ook uitgevoerd.
Maar die breedplaatvloer was daar helemaal niet op uitgerekend, meldde regiodirecteur M. van Baalen van Arcadis dinsdagavond laat. Op de 6 centimeter dikke breedplaat met wapening rond 6 om de 160 millimeter kwam 19 centimeter beton. Dat was voldoende voor de 3 meter overspanning die voor de keukenvloer van de appartementen nodig was, maar absoluut ontoereikend om ook nog met een isokorf een balkonplaat aan op te hangen.
Maandag in het begin van de avond kwam die ongerijmdheid aan het licht. Arcadis belde direct de gemeente, die aannemer Smeets op de hoogte bracht die op zijn beurt constructeurs inschakelde van Verbossen en Corsmit. Drie uur lang rekenden zij zich suf, maar uiteindelijk slaagden ze er volgens Van Baalen niet in de constructie ‘recht te rekenen’. Een driehoekvormig balkon aan de andere gevel, eveneens grenzend aan de dilatatie voldeed wel aan de constructieve eisen, maar bij de vijf bewuste loggia’s lukte dat niet.
Contact
Directeur Paul Smeets van het Maastrichtse aannemingsbedrijf nam onmiddellijk contact op met de vereniging van eigenaren van het appartementencomplex en lichtte samen met twee bestuursleden de bewoners in. Dat was maandag rond middernacht. Na onderstempeling van de balkons dinsdag overdag mochten de bewoners van de appartementen de volgende nacht weer thuis doorbrengen.
Op welk moment tijdens het ontwerp of de bouw het precies mis is gegaan en wie daaraan schuld heeft, kon Van Baalen niet zeggen. Wel sprak hij het vermoeden uit dat op een bepaald moment is ingezien dat het aanbrengen van een isokorf in de muur ter hoogte van de dilatatie niet zo’n goed idee was. Bij de andere muren van 30 centimeter dikte was dat geen probleem, maar bij de dilatatie die bestaat uit betonnen muren van tweemaal 15 centimeter met een luchtspouw van 5 centimeter leek dat niet raadzaam.
Aannemer Smeets en ontwikkelaar Urlings lieten zich evenmin verleiden tot het aanwijzen van een schuldige. Ze benadrukten dat het belang van de bewoners hen voor alles ging. Alle termijnen in acht nemend hopen ze eind van dit jaar met het herstelplan te kunnen beginnen.
Directeur ir. T. van Casteren van BAS BV was van alle betrokkenen misschien nog het duidelijkst. Hij liet desgevraagd weten te beschikken over de door constructeur Verbossen geautoriseerde ontwerptekeningen voor de loggia-balkonplaten met drie oplegpunten. Die ontwerpwijziging had dus de zegen van de constructeur die eerder al eens tegen Cobouw liet weten alleen verantwoordelijk te zijn geweest voor de hoofddraagconstructie, maar niet voor wat daar op werd gelegd of aangehangen.
Meest gelezen
- Bouw & Wonen Partners:
