Waarom bouwt de Belg anders dan de Nederlander?

Terwijl wij met onze nieuwbouwwoningen steeds meer de Nederlandse toer op gaan, zijn er ook Nederlanders die de woningbouw wat losser en creatiever willen maken. De Stuurgroep Experimenten Volkshuisvesting geeft een verklaring voor die bouwkloof en doet aansluitend een oproep aan enthousiaste Vlaamse bouwheren die haar willen vertellen hoe ze op creatieve wijze hun budget konden beperken.

Als je de grens tussen België en Nederland passeert valt het meteen op. De Nederlandse straten en woningen zien er anders uit. Rechte rijtjes met dezelfde huizen, met dezelfde bakstenen en in dezelfde stijl: de tegenpool van België. Veel mensen vinden de bouw in Nederland aantrekkelijk, maar niet iedereen denkt er zo over. Waar in België de ruimtelijke ordening steeds strenger wordt kijken de Nederlanders naar het zuiden, om te zien wat ze van de Belgische woningbouw kunnen leren. Nederlanders zijn de projectmatige bouw en de rijwoningen namelijk zat, en willen meer ruimte geven aan de bewoners door het zelf (laten) bouwen van een huis te stimuleren.

Waar Belgen met een spreekwoordelijke baksteen in de maag geboren worden, raken Nederlanders die zelfs maar zelden aan. Aan het begin van de 20e eeuw is in Nederland de volkshuisvesting tot een overheidstaak verklaard, en sindsdien worden de meeste huizen (85% van de totale nieuwbouw) projectmatig gebouwd, door woningbouwcorporaties of door projectontwikkelaars (bouwpromotoren). De grond is door de ruimtelijke ordening ook niet zomaar beschikbaar voor de bouw van woningen, daar moet vaak een speciale uitzondering voor gemaakt worden.
Waar de onbebouwde grond in België grotendeels in particulier bezit is kent Nederland vooral grootgrondbezitters. Een oma die nog een lapje grond heeft om op te bouwen is zeer zeldzaam. Speculanten kopen de gronden waarvan ze verwachten dat gemeenten ze gaan bestemmen voor woningbouw. Doordat de gemeenten ook betrokken zijn bij de nieuwbouw van woningen wordt de beschikbare grond bestemd voor projectmatig gebouwde woningen. Het voordeel is dat stadsuitbreidingen als geheel zijn ontworpen en dat buurten en wijken samenhangen. Het nadeel is dat er van de realisatie van je eigen woonwensen weinig terecht komt.
Om daar toch in te kunnen voorzien wordt gesproken over het stimuleren van “eigenbouw”, de in België zo gebruikelijke bouwwijze. Het is de bedoeling om zo de woningbouw in Nederland wat losser en creatiever te maken, en bewoners meer vrijheid te geven bij het realiseren van hun droomhuis. De Stuurgroep Experimenten Volkshuisvesting, een organisatie die experimenten met woningbouw in Nederland stimuleert, doet onderzoek naar de Belgische bouwwijze, om inspirerende voorbeelden te verzamelen. Zo hoopt de SEV een idee te krijgen van de strategieën die Belgen gebruiken om het bouwproces te organiseren en om het bouwbudget te controleren. Daarvoor is de SEV op zoek naar enthousiaste bouwheren, die op creatieve wijze hun budget hebben weten te beperken en daarover willen vertellen. Woon je bijvoorbeeld in je garage, of heb je uit kostenoverwegingen gebruik gemaakt van een specifieke bouwtechniek, neem dan vooral deel aan dit onderzoek. Ook als je renoveert of gebruik maakt van subsidieregelingen of als je andere besparingsmogelijkheden hebt gevonden, hoort de SEV graag van jou.

Meer informatie over het onderzoek kan je vinden op de website: http://www.sev.nl/belgischbouwen. Je kan contact met de SEV opnemen via mail op hatzmann@sev.nl. Natuurlijk is het ook mogelijk om een briefkaart met je contactgegevens te sturen naar de SEV, project "Belgisch Bouwen", Antwoordnummer 5527, 3000 VB Rotterdam, of te bellen met 0031 10 282 50 83.