De timmerfabriek van Roger Everaers uit Elsloo werd vorige maand gesloopt nadat een hoogspanningsmast was omgevallen. Inmiddels heeft hij een nieuw onderkomen. “Ik hoop dat mijn productie deze week uitkomt op 70 procent van het normale niveau.”
Het was de dag van de begrafenis van prinses Juliana, dinsdag 30 maart. Everaers en zijn medewerkers zaten in de kantine van zijn bedrijf aan de Schuttersstraat. “Opeens een klap. Het gebouw begon te schudden. Het leek wel een aardbeving. We renden meteen naar buiten.”
Daar zagen ze wat er was gebeurd. Stroomkabels van een omgevallen hoogspanningsmast lagen als reusachtige tentakels over het dak van de timmerfabriek, waar onder meer raamkozijnen en deuren werden gemaakt. “Ik hoorde het knetteren. Als die kabels een meter of wat waren doorgezwiept, waren ze bij ons binnengekomen. Dan hadden we het niet overleefd”, vertelt Everaers nog steeds aangeslagen. Wat hij op dat moment nog niet wist, was dat de mast een onderaardse kerosineleiding had lek gestoten. Het giftige materiaal drong in de bodem en dreigde het grondwater te bereiken.
Om dat te voorkomen moesten verregaande maatregelen worden genomen. Tot onder de loods waarin de fabriek van Everaers was gevestigd, moest de grond worden afgegraven. “Zaterdag kreeg ik te horen dat mijn fabriek tegen de vlakte ging. Ik begreep de ernst van de situatie. Ik ben dan ook nooit van plan geweest om dwars te liggen. Maar natuurlijk waren er voor mij wel grote belangen mee gemoeid. Daarom vroeg ik een dag bedenktijd, zodat ik eerst kon overleggen met mijn advocaat. Je begrijpt dat ik me overvallen voelde.” Met een zucht: “Alles wat er op zo’n moment op je afkomt...”
Zondagnacht ondertekende hij de stukken. Meteen daarna werd het gebouw ontruimd. “We zijn met een man of veertig à vijftig bezig geweest om de machines eruit te halen.”
Vervolgens ging de bijl in zijn fabriek. Het bedrijf dat hij in twaalf jaar had opgebouwd, was binnen 24 uur van de aardbodem verdwenen.
Steun
Een lichtpuntje in de duisternis was dat in het nabijgelegen Businesspark Stein een enorme loods leeg stond. Door bemiddeling van de gemeente kon Everaers die snel betrekken. “Ik kan niet anders zeggen dan dat ik veel steun heb gehad van de burgemeester en van de ambtenaren uit de gemeente. Collegabedrijven waren bereid om werk van me over te nemen en gelukkig toonden ook de meeste van mijn klanten begrip.”
Everaers kijkt een beetje onwennig rond in zijn nieuwe onderkomen. “We hebben het in een paar weken weer allemaal op zijn plaats gezet. Maar op termijn gaan we terug naar onze oude plek. Het is de bedoeling dat daar een nieuwe timmerfabriek wordt gebouwd.” Wanneer? “Ach dat is allemaal nog onduidelijk ”, zegt hij schouderophalend.
En dat is niet de enige onduidelijkheid. “Hoe groot de schade is en wie voor de kosten opdraait, weet ik niet. Geen idee”, vertelt hij gelaten. “Ik verwacht dat er zeker wel een jaar of twee zullen verstrijken voordat alles geregeld is. De komende tijd zal er een enorm juridisch getouwtrek gaan plaatsvinden.”
En dat betreft dan alleen nog maar de schade aan het gebouw. In hoeverre het bedrijf averij opliep, is al helemaal onduidelijk.
Productie
Everaers die de laatste tijd zeven dagen per week nonstop in touw was, komt ondanks alles toch weer een beetje op adem. “Zoiets gaat je natuurlijk niet in je koude kleren zitten, maar gelukkig draait de zaak weer. Als het allemaal naar wens verloopt, haal ik deze week weer ongeveer 70 procent van mijn normale productie. Ik verwacht dat we met twee à drie weken weer voor 90 tot 100 procent draaien. Voordat alles weer helemaal normaal is, zijn we gauw een paar maanden verder. Ik ben blij dat mijn personeel me steunt. Nu we weer op gang beginnen te komen, groeit hun motivatie. Ze helpen enorm goed mee. Het is voor mijn jongens ook een moeilijke tijd.”
Meest gelezen
- Bouw & Wonen Partners:
