Het aantal en de omvang van de vastgestelde kraters (tot 17 cm diameter) variëren zeer sterk. Deze zijn doorgaans conisch van vorm en achter de kegeltop bevindt zich telkens een kalkkorrel die tot 2 cm groot kan zijn. Bepaalde controleorganismen maken ook melding van scheuren die van de ene krater naar de andere lopen.
De pop-outs zijn te wijten aan een verontreiniging van betongranulaten door ongebluste kalk (CaO), die tussen 28 april en 17 mei 2010 optrad bij een producent van kalk en granulaten. Deze vervuilde granulaten werden geleverd aan diverse betoncentrales en prefab-betonfabrikanten die ze vervolgens gebruikten bij de samenstelling van hun beton. Bij contact met water(damp) verandert deze ongebluste kalk in calciumhydroxide of gebluste kalk (Ca(OH)2), waardoor zijn volume ongeveer verdubbelt. Dit brengt spanningen teweeg die het beton kunnen doen barsten indien de treksterkte ervan overschreden wordt.
Beton met kalkkorrels voldoet niet aan de normen NBN EN 206–1 en NBN B 15–001. Uit vergelijkingen met andere granulaten of toevoegsels die ongebluste kalk bevatten, konden we echter afleiden dat het wel eens een evolutief verschijnsel zou kunnen betreffen. Momenteel bestudeert een groep experten de langetermijngevolgen van een dergelijke betonverontreiniging. We geven hieronder een overzicht van de hypothesen die tot nog toe geïdentificeerd werden :
