Philip Johnson: architect in de spotlights (fotospecial)

Philip Johnson werd in 1906 geboren in Cleveland, Ohio. Na zijn studie filosofie aan Harvard toerde hij een tijd lang door Europa. Daar kwam hij in aanraking met het werk van de grote Europese architecten als Mies van der Rohe. In hun modernistische stijl nemen de functionele aspecten van een gebouw een prominente plaats in. Als een gebouw bijvoorbeeld stalen kolommen nodig heeft, worden die niet verbloemd, maar juist op de voorgrond geplaatst.

Johnson gold als een van de laatste grote Amerikaanse moderne architecten. Bovendien was hij bijna in zijn eentje verantwoordelijk voor de doorbraak van moderne architectuur in de VS.

"Architecture is the art of wasting space." Johnson haatte architecten die met een lineaal gebouwen ontwierpen om ze zo efficiënt mogelijk te laten zijn. In zijn bouwwerken koos hij juist vaak voor lege, nutteloze ruimtes, alleen bedoeld om het gebouw mooier te maken.

International style

Eenmaal terug in Amerika werd hij – op zijn 26ste – aangesteld als de directeur van de architectuur afdeling van het prestigieuze Museum of Modern Art in New York. Daar organiseerde hij een baanbrekende tentoonstelling over moderne architectuur, genaamd The International Style, vaak aangeduid als een waterscheiding. Als schrijver en curator maakte hij zich hard voor architecten als Le Corbusier, Gropius en Mies van der Rohe.

In de jaren veertig vond hij het tijd om het ontwerpen zelf te proberen en begon hij een architectuurstudie aan Harvard. Een van zijn eerste ontwerpen was zijn eigen huis, in de bossen bij New Canaan. Een glazen kubus met een stalen frame. Ook een nieuwe vleugel van het MOMA (in 1951) was van zijn hand.

Philip Johnson overleed op 25 januari 2005 op 98 jarige leeftijd.

Deze fotospecial staat helaas niet meer online...