Het publieke deel in de naam 'PPS' slaat echter alleen op het geld..., want van die onderhandelingen heeft het publiek geen enkele kennis kunnen nemen. En zelfs de verantwoordelijke minister - mevrouw Dekker van VROM - heeft kennelijk pas begin deze maand de plannen gezien, blijkens een recente toespraak: "[...] Inmiddels is voor dit project een preferred bidder geselecteerd: het consortium Safire. In klein comite (! - red.) is dit ontwerp aan mij gepresenteerd en ik moet zeggen dat ik erg onder de indruk ben van het resultaat. Er is op een creatieve manier omgegaan met de ruimte die het gebouw biedt.[...]"
Uiteraard zijn we zeer benieuwd naar de vier of vijf aanbiedingen die bij deze keuze zijn afgevallen... En natuurlijk vooral naar het werk van de bij die concurrerende aanbiedingen betrokken architectenbureaus! Wij weten formeel niet eens welke architecten meededen... de minister of de Rijksbouwmeester wel?
Was het 'vroeger' (sic!) nog gebruikelijk dat bij meervoudige opdrachten voor de publieke zaak de verschillende ontwerpen tenminste nog in het openbaar werden gepresenteerd en dus konden worden besproken, in het geval van het bovengenoemde ministerie heeft het besluitvormingsproces zich geheel in de 'achterkamer' van het ambtelijk overleg afgespeeld. Het is voor het nationale architectuurdebat (en zeker omdat het hier publieke gebouwen en middelen betreft) een slechte zaak dat de gekozen PPS-constructie zo enthousiast wordt geprezen en met drie grote projecten wordt voortgezet: een belastinggebouw in Doetinchem, een detentiecentrum in Rotterdam en een groot overheidskantoor in Groningen. We weten nu dus al dat we over de ontwerpen voor die 3 projecten zowel vooraf als achteraf niet inhoudelijk zullen kunnen debatteren... De 'markt' en het grote geld nemen zo langzamerhand de Rijksgebouwen(dienst) over; en men is daar kennelijk nog trots op ook....
