Jorritsma heeft spijt van meevliegen met Koop

Jorritsma kende Koop al langer. Ze heeft als kamerlid ooit op verzoek van de jongerenafdeling van de VVD met hem in een forum gezeten. Bovendien zag ze wel vaker mensen uit het bedrijfsleven. Ze nodigde er zelfs een aantal – waaronder Koop – uit voor haar vijfentwintigjarig huwelijksfeest.
“Ik had een ander aanbod voor vrijdag, maar dan zou ik de ministerraad missen. Vandaar dat ik met Koop meeging. Achteraf denk ik wel eens: had ik nou toch maar de ministerraad gemist”, verklaarde ze over het reisje naar Inzell tegenover de enquêtecommissie. Toen de commissie haar vroeg naar een vermeend tweede reisje naar de voetbalwedstrijd Ajax-AC Milan in Wenen, ontkende ze dat onmiddellijk. Ze zei overigens nooit haar belofte als kamerlid en bewindsvrouwe gebroken te hebben door het bevoordelen van mensen, omdat ze daarvoor iets had gekregen.
Tot grote frustratie van de commissie wilde Jorritsma haar mening niet geven. Ïk vind het raar om hier mijn oordeel te geven over zaken, terwijl ik straks als kamerlid mijn oordeel over uw commissie moet geven”, verklaarde ze tegenover voorzitter Vos. Vooral commissielid Duivesteijn was het niet eens met de verklaring, omdat Jorritsma werd verhoord als oud-minister. Jorritsma liet zich echter wel ontvallen dat ze achteraf en met de kennis van nu de bouwteamovereenkomst van de Schipholspoortunnel geen goed idee vond. Echter, zij heeft als minister van Verkeer en Waterstaat geen bemoeienis gehad met de totstandkoming van de overeenkomst en was al minister van Economische Zaken toen de onregelmatigheden rond de bouw van de Schipholspoortunnel boven water kwamen.
Jorritsma heeft wel, ondanks het ontbreken van de paraaf van haar directeur Financiële en Economische Zaken (FEZ), haar handtekening gezet onder een extra bijdrage van 130 miljoen gulden. Ze kan zich echter niet meer herinneren hoe dat is gebeurd en kan achteraf alleen verklaren dat ze is afgegaan op haar directeur-generaal Goederenvervoer, B. Westerduin. Zijn inhoudelijke onderbouwing was doorslaggevend, terwijl de directeur FEZ juist bezwaren aantekende tegen de kwaliteitseisen en de verbeteracties die de Nederlandse Spoorwegen voorstelden.