De implementatie van een outputcontract waarmee technisch gebouwonderhoud uitbesteed wordt, kent in de praktijk verschillende valkuilen. Niet zelden mislukt daarom een groot gedeelte van dergelijke uitbestedingscontracten.
Een belangrijk voordeel van een outputcontract zit in de aansturing. Hier zijn geen operationele capaciteit en technisch diepgaande kennis voor nodig. Aansturing vindt plaats door een relatief kleine regieorganisatie die in staat is contracten en leveranciers professioneel te managen. Een potentieel nadeel is dat opdrachtgever en leverancier bereid moeten zijn om op basis van een partnerschap samen te werken. En voor de opdrachtgever betekent dat afhankelijkheid van de leverancier.
In de praktijk loopt het bij zulke contracten op vijf punten spaak. Dit zijn de beheerinrichting bij de opdrachtgever, de inrichting van onderhoudsorganisatie en het ontbreken van een nulmeting waardoor een vergelijking van de offertes niet goed mogelijk is. Overdreven optimisme onder opdrachtgevers is ook een valkuil; grote negatieve afwijkingen kunnen immers niet met onderhoudsbeurten opgeheven worden. Een laatste valkuil ten slotte is tijdsdruk of onderschatting van de doorlooptijd.
Gebaseerd op: Facto Magazine
Meest gelezen
- Bouw & Wonen Partners:
