Een stad heeft smoel nodig (fotospecial)

Ik loop op het Marconiplein. Ik denk dat dit plein wel zo'n beetje het lelijkste plein van Nederland is; het is niet eens echt plein maar een drukke kruising met een metrostation, tramhaltes, veel stoplichten en andere signaalpalen, een politiebureau en…een imposant kunstwerk. In 1983 gaf Rotterdam kunstenaar Lucien den Arend opdracht tot het maken van een imposant beeld aan de westkant van het Marconiplein. Den Arend maakte een constructie met drie grote betonnen vierkanten. Hij noemde het beeld Marconi Waltz - eerbetoon aan Oud en Van Doesburg. De naam is geïnspireerd op de titel van het doek Broadway Boogie Woogie van Mondriaan. Ik beken..het is voor het eerst dat ik iets over dit kunstwerk lees. Hiervoor vond ik het eenvoudig foeilelijk, nu vind ik het een foeilelijke gemiste kans. Maar vind ik daarmee ook dat het kunstwerk er niet zou moeten staan? Zeker niet….wat mij betreft staat er ook zo'n blok voor m'n deur. Want ongeacht of ik het mooi vind ben ik van mening dat kunst in de openbare ruimte thuishoort. Want kunst geeft wel smoel..En smoel, of karakter zo je wilt is iets wat in veel wijken steeds verder lijkt te verwateren.


Bekijk de fotospecial met meer werk van Lisa van Noorden

Waar durft de openbare ruimte nog overtuigend een keuze te maken tussen oud en nieuw, modern of nostalgisch? Heerlijk hoor, zo'n volks wijkje, maar sla 2 keer rechtsaf en de middelmaat dringt zich al op, als een met botox gladgestreken rimpel in een prachtig gegroefd gezicht. Alles wat de ervaring van de openbare en private ruimte kan veraangenamen, verbeteren of verdiepen is waardevol. Want die ruimte is het enige concrete waarbinnen ons leven zich afspeelt. De aanwezigheid van kunst, op een plein, binnentuin, op straat maar ook geïntegreerd in gebouwen vergroot de herkenbaarheid en daarmee de leefbaarheid van een wijk. Kortom; kunst is een flard poëzie binnen de context van een Schlagerhit.
Zelf houd ik er van interactieve kunstprojecten te bedenken die een brug slaan tussen gebruikers of bewoners onderling en tussen organisatie en gebruiker. Interessante projecten met zowel een kunstzinnige als een toegepaste component. Daarmee verbind ik schoonheid en mooie plaatjes met functie en techniek.

Aan het eind van de dag keer ik terug op Marconiplein. Ik passeer het politiebureau alwaar een boomlange agent bezig is een bon uit te schrijven aan een langparkeerder. Ik zie hem even in gedachten opkijken naar het mega kunstwerk aan de overkant. Ik stop en vraag hem..”en..wat vindt u ervan”.
“Mevrouw..ik kijk de hele dag vanuit mijn werkkamer op die 3 tegen elkaar gestapelde platen beton en ik moet altijd denken aan de kaartenhuizen die ik als kind met mn vader bouwde. Hij was een grappenmaker en altijd legde hij dan stiekem 1 vinger zo achter een kaart, dat als hij hem wegtrok het hele boeltje in elkaar donderde. Om me te troosten gaf hij me dan een grote reep pure chocolade waarvan hij zelf het leeuwendeel opat. Ik vind het zo'n prachtig ding!


Bekijk de fotospecial met meer werk van Lisa van Noorden

Lisa van Noorden is actief als vormgever en conceptontwikkelaar. Haar studio ontwikkelt kunsttoepassingen in de openbare en privéruimte en voert ze ook uit. Website: www.lisavannoorden.nl