Britse archeologen hebben een nederzetting van zo'n 4.600 jaar oud opgegraven in de buurt van Stonehenge (foto). Ze vermoeden dat de bouwers van het mysterieuze stenen monument in de nederzetting woonden, zo melden Britse media woensdag. Het gaat om de tot dusver grootste nederzetting uit het Neolithicum die in Groot-Brittannië is ontdekt.
Het lijkt erop dat de bewoners het dorp vooral gebruikte voor begrafenisrituelen, aldus archeoloog Mike Parker Pearson van de universiteit van Sheffield aan BBC.
Hij gelooft dat het dorp in het Neolithicum mensen uit de brede regio aantrok voor grote feesten rond midwinter. Daarbij werd heel wat voedsel gegeten. De archeologen vonden afval van 4.600 jaar geleden.
'Meest vervuilde' vindplaats
"Dit is de rijkste, en dan bedoel ik de meest vervuilde, vindplaats uit die periode in Groot-Brittannië. We hebben nog nooit zoveel aardewerk, dierenbeenderen en vuursteen samen gevonden", zegt Pearson.
"Maar de resten die we opgraven, zijn niet afkomstig van alledaagse huiselijke activiteiten. Er zijn bijvoorbeeld geen werktuigen voor handwerk gevonden of voor het schoonmaken van dierenhuiden en er is ook geen spoor gevonden van landbouwactiviteit", aldus de archeoloog.
Avon
De onderzoekers vermoeden dat er in het dorp een dodencultus plaatsvond, waarbij de doden via de rivier Avon naar het hiernamaals werden gestuurd. De nederzetting zou dateren van 2.600 tot 2.500 voor Christus, ongeveer uit dezelfde periode als Stonehenge. In totaal bestond het dorp uit een honderdtal huizen, menen de archeologen.
De huizen waren opgetrokken uit hout en daarom blijft er vandaag niets meer van over. Wel is de basisstructuur die de archeologen blootlegden dezelfde als die van andere dorpen uit het Neolithicum die in Groot-Brittanni‘ werden teruggevonden.
