Borret ziet geen oplossing in de hoogbouw van Leo Van Broeck

Leo Van Broeck gaf onlangs aan een artikel in De Standaard een voorstander te zijn van de bouw van woontorens om de bevolkingsgroei op te vangen en de resterende open ruimte te redden. Kristiaan Borret, stadsbouwmeester in Antwerpen, nuanceert de hype rond hoogbouw in een opiniestuk. "De herbestemming van bestaande gebouwen is dikwijls de meest duurzame oplossing."

Gebrek aan visie bij steden
De Antwerpse stadsbouwmeester argumenteert dat het wiskundig is aangetoond dat een klassiek stedelijk bouwblok van zes verdiepingen evenveel mensen kan huisvesten als een woontoren, als je er rekening mee houdt dat een hoog gebouw veel vrije ruimte op de grond nodig heeft om schaduw en inkijk te compenseren. In bestaand stadsweefsel of in een dorpskern is dat niet evident.

Borret stelt, met de nieuwe woontoren Up-site aan het kanaal als voorbeeld, dat het bij de plaatselijke besturen ontbreekt aan visie, die noodzakelijk is bij het bouwen van woontorens met "schaamteloos middelmatige architectuur" als gevolg.

Verdichting betekent niet noodzakelijk hoogbouw
Volgens Borret biedt verdichting inderdaad een antwoord op deze problematiek. Maar verdichting kan ook met andere middelen worden bereikt dan het bouwen van twee woontorens van twaalf verdiepingen naast elke dorpskerk. “Willen we duurzame stadsverdichting? Begin dan met de kieren en spleten in de steden op te vullen.” De stadsbouwmeester ziet reconversie, de stedenbouwkundige versie van recyclage, als meest duurzame oplossing. Concreet vormen volgens Borret de moeilijke restpercelen, die dankzij de bevolkingsdruk nu wel in aanmerking komen voor rendabele bebouwing, een oplossing. Ook het verdichten in de voorsteden is een mogelijkheid.

Lees verder op Architectura