Hoogbouw in Rotterdam krijgt een limiet van 200 meter en gebouwen die hoger zijn dan 70 meter mogen een maximale vloeroppervlakte (footprint) hebben van 30 bij 30 meter. Central District en Kop van Zuid zijn aangewezen als superhoogbouwzones. Rotterdam wil slanke torens die voor minder schaduw en wind zorgen. Op straat moet een aangenaam verblijfklimaat ontstaan. Deze regels heeft de gemeente vastgelegd in Herziening Hoogbouwvisie Binnenstad.
Redenen voor een hoogtebegrenzing zijn enerzijds het voorkomen dat grondprijzen te hoog oplopen op locaties waar hoogbouw mogelijk is, anderzijds wordt het centrum nu bepaald door een clustering van torens, zonder dat één toren de aandacht naar zich toe trekt. Dat moet zo blijven.
Uitgangspunt is dat hoogbouw deel uitmaakt van de zogenoemde ‘stedelijke laag’. Deze stedelijke laag is het deel van een gebouw dat door de voorbijganger het meest ervaren wordt: de begane grond en de eerste paar etages. Hier moeten aantrekkelijke functies als woningen, winkels en horeca de overhand hebben ten opzichte van de onaantrekkelijke utilitaire functies, zoals de vuilopslag en de parkeergarage.
Verder worden eisen gesteld aan het daklandschap, parkeren en duurzaamheid.
Meer over Nieuwbouw
- Bouw & Wonen Partners:
