Het valt op hoe de meubelen van zowel eetkamer als zithoek uit 'hetzelfde hout gesneden zijn' als de steunbalken van de villa. Frank ontwierp ze dan ook zelf. De salontafel, de zitkuipjes met wielen en de zitkubusjes hebben een 'arts and crafts'-look die perfect past bij de pretentieloze uitstraling van de villa.
Beginnen met het dakAls student architectuur droomde ik al van een constructie met ronde vormen, in plaats van het traditionele recht op recht,» vertelt Frank.De regenboogvormige steunbalken houden de woning overeind. Ze bestaan uit gelamelleerd hout, dat zijn stevig op elkaar gelijmde planken. Hout is goedkoper dan stalen draagbalken. «Het typische aan deze manier van bouwen, is dat je met het dak begint», lacht Frank. «In feite hebben we dit allemaal al gezien zonder erbij stil te staan. Kijk, de ronde vorm van het huis is speciaal, dat zie je zo. Maar het belangrijkste van het ontwerp is dat er amper drie materialen gebruikt zijn bij de bouw: beton, hout en baksteen. Er zit een natuurlijke eenvoud in die combinatie, vind ik.
In een hoek van het plafond hangen enkele merkwaardige houten knikkers aan koordjes te bengelen. Frank bemerkt onze nieuwsgierige blik. «Ik heb in dit huis een groot deel van de functionele objecten zelf ontworpen», zegt Frank. «De bolletjes aan koordjes zijn niets anders dan heruitgevonden lichtschakelaars». En inderdaad, één rukje aan het koordje en de ingebouwde spots van het plafond verspreiden hun licht.
Gevelsteen in huisDe ronde dakvorm van het huis wordt op een speelse manier herhaald in de kapelachtige doorgang van de hal naar de living. Frank creëerde een massieve schuifdeur die in de muur kan verdwijnen. De zichtbare muren binnenshuis zijn opgebouwd uit bruine gevelsteen. Een aparte keuken of keukenhoek is er niet. Alle keukenkasten en apparatuur zitten aan de achterkant van een bakstenen fantasiemuur.
Vanuit de living profiteert een open trap van de achterkant van de gemetste open haard. Langs een mezzanine, waar zoon Vic en dochter Kaat hun computertafel hebben, leidt hij ons naar het slaapgedeelte. Ook van hierboven kijk je uit over de tuin, want heel de zuidwand van de living bestaat uit een grote glaspartij die de natuur binnenhaalt. Als bescherming tegen de zuiderzon loopt het sporthaldak wel anderhalve meter door voorbij het raam. De schaduw houdt het huis koel.
Sobere badkamerDe badkamer is van een sobere eenvoud. Frank vertelt dat het sanitair van zijn hand is en dat het, uitzondering op de regel des huizes, nu eens niet in steen of hout is gemaakt. Steen of porselein zou peperduur geweest zijn. Het is polyester geworden, verduidelijkt Frank. We merken weer de eenvoud van de cirkellijn op. Het toilet en de handenwasser zijn opgevat als perfect ronde kokers.
Op de eerste verdieping zijn de slaapkamers opgevat als onafhankelijke houten modules, die allemaal hun licht halen van het tweede grote panoramaraam. Het gebrek aan zuiderlicht wordt gecompenseerd door lichtschachten in het plafond. Alle wanden van de slaapkamers eindigen op een halve meter van het plafond. Om de slaapkamers tegen daglicht te beschermen, bedacht Frank een ingenieus systeem. Ik wou geen klassieke gordijnen of stores. Dat zie je zo vaak. Dus heb ik kastdeurtjes in een rail geplaatst die als een harmonica open en dicht schuiven.
Tekst: Peter Sarens
Foto's: Stefan Jacobs
