Intrum Justitia is verbaasd over de aangekondigde eenzijdige stopzetting van betaling inzake bouwfacturen voor scholen door de Vlaamse overheid. Het tekort, dat naar schatting 35 miljoen euro bedraagt, roept het beeld op van de beproefde “anker”methode die de overheid enkele jaren terug steevast toepaste om de begroting in evenwicht te houden. Betalingen van het vierde trimester werden op die manier zoveel mogelijk doorgeschoven naar het volgende jaar.
Inzake betalingsethiek is België in Europa al bij de staart van het peloton en staat de overheid bekend als slechte betaler. Op Europees vlak werd recent de Late Payment Directive in het leven geroepen, die de betalingstermijnen definitief aan banden moet leggen. De afgelopen jaren zijn er in België wel initiatieven genomen om het betalingsgedrag van de overheid te verbeteren. Maar deze stopzetting van betaling, die zonder overleg met de sector werd genomen, staat weer haaks op alle voorgaande initiatieven. Het is vooral de plotse en eenzijdige aankondiging die enkele zeer vervelende kanten heeft:
Voor de scholen in kwestie kunnen geen nieuwe werken meer worden uitgevoerd waardoor de leerlingen en de goede werking van de scholen op heel korte termijn potentieel worden bedreigd. In de berichtgeving wordt aangegeven dat de scholen overbruggingskredieten moeten zoeken. In de praktijk gaat er natuurlijk wel tijd over een dergelijk proces terwijl de genomen “stop” wel per direct ingaat.
Daarnaast wordt niet enkel melding gemaakt van uit te voeren werken maar tevens van het stopzetten van betalingen, wat totaal onaanvaardbaar is. Het is de aannemer die voor reeds geleverde prestaties niet wordt betaald binnen de overeengekomen betalingstermijn (die gemiddeld al langer is bij de overheid dan bij bedrijven en consumenten). De kosten van de aannemer zoals personeelskosten, maar ook belastingschulden dienen wel tijdig voldaan te worden (strikte reglementering gekoppeld aan de erkenning als geregistreerd aannemer). Vooral ook KMO’s, veelal betrokken in deze lokale bouwactiviteiten, zijn hiervoor extra gevoelig omdat de financiële draagkracht en de toegang tot de kredietmarkt voor deze bedrijven minder groot is.
Tot slot loopt de planning voor de betrokken aannemers ongetwijfeld spaak, wat een sterke impact kan hebben op hun bezetting en dus arbeidskosten. Het is dan ook te verwachten dat die aannemers, die het financieel al moeilijk hebben, op hun beurt ook betalingen zullen uitstellen. Zo ontstaat er een negatieve spiraal van betalingsachterstanden waarbij niemand gebaat is.
Deze werkwijze staat haaks op de voorbeeldfunctie die de overheid dient op te nemen inzake betalingsgedrag. Goede internationale voorbeelden zijn hiervan terug te vinden in de Scandinavische landen die over een veel betere “betalingsmoraliteit” beschikken dan België. Dat blijkt uit de jaarlijkse European Payment Index van Intrum Justitia die de gevolgen van late betalingen binnen Europa blootlegt.
We betreuren het gemak waarmee de overheid haar macht feitelijk misbruikt door het afkondigen van de betalingsstop, zonder enig overleg met de sector. Een goede financiële planning en beheer van het werkkapitaal van de overheid had dit vrijwel zeker kunnen voorkomen. Wij verwachten in elk geval van de overheid dat de betalingen voor de reeds geleverde prestaties niet worden uitgesteld en dat deze worden voldaan binnen de normale contractuele voorwaarden. Een oplossing voor een overbrugging van de financiering, moet vanuit de overheid gezocht worden en niet via de scholen of de aannemers zelf, die riskeren het slachtoffer te worden van het slechte betalingsgedrag van de overheid.
Meest gelezen
- Bouw & Wonen Partners:
