In 2000 vestigde Axel Vervoordt zijn kunsthandel in de oude mouterij Meeus aan de Stokerijstraat in Wijnegem en doopte die om tot “Kanaal”. Vanaf dag één had Vervoordt de ambitie om de verlaten site nieuw leven in te blazen door die om te bouwen tot een harmonische plek waar niet alleen kunst zou getoond worden, maar waar ook mensen zouden wonen en werken. De aanwezigheid van de Vervoordt Foundation met wisselende tentoonstellingen en de organisatie van concerten door Inspiratum bieden nog een bijkomende dimensie om van deze site een ambitieuze stad in het groen te maken.
Dick Vervoordt: “De aanwezigheid van een artisanale bakkerij en een markt zal Kanaal de sfeer geven van een gezellig dorp terwijl een restaurant, een wellness, een dokterspraktijk en een uitgebreide conciërge service met kinderopvang de basisbehoeften van de onwonenden invullen. Er worden tevens kantoren , artiesten studio’s en een atelier voorzien om een juiste balans te creëren tussen wonen en werk.”
Om de diversiteit van de verschillende gebouwen en de gelaagdheid van de site te benadrukken is er bewust voor gekozen om met drie architectenbureaus te werken, Stéphane Beel, Bogdan & Van Broeck en Coussée & Goris.. Het gevoel van eenheid wordt gevormd door de inplanting in samenwerking met de Parijse landschapsarchitect Michel Desvigne. Hierdoor worden er verschillende kernen of ‘dorpspleinen’ gecreëerd, telkens gedragen door een welbepaalde sfeer.
Historiek
Deze imposante industriële site is gelegen op een bijzondere plek langsheen het Albertkanaal, net buiten het centrum van Wijnegem, op 15 kilometer van het centrum van Antwerpen. Sinds de 19de eeuw heerst hier onafgebroken een belangrijke economische activiteit.
Na de aanleg van de Kempische vaart — om de aansluiting met de Maas mogelijk te maken — startte de familie Meeus in 1857 een likeurstokerij die op korte termijn uitgroeide tot één van de grootste bedrijven van de provincie Antwerpen.
De omvorming van de vaart tot het Albertkanaal betekende een nieuwe bloei voor de site. In 1956 nam de Mouterij Albert, later overgenomen door Heineken, er haar intrek, en groeide uit tot de grootste moutverwerker van Europa.
In 1998 kocht Axel Vervoordt, de gerenommeerde kunsthandelaar, een deel van deze site. Initieel was het de bedoeling om in de mouterij enkel 'stockeerplaats' te bieden voor de meer dan 13.000 stukken antiek die in het kasteel van 's-Gravenwezel niet konden getoond worden. Maar de prachtige ligging en de intrinsieke architecturale kwaliteiten van de gebouwen vroegen om meer. Tijdens de renovatie werd het industrieel karakter van dit complex behouden en bij het inrichten bleek de architecturale impact van de ruimtes erg belangrijk. De ingenieurs, die de opdracht hadden om functionele gebouwen te ontwerpen, hadden weliswaar steeds veel oog voor kwaliteit en verhoudingen. Dit maakt dat de plek de nodige intrinsieke waarde bezit om een nieuwe toekomst aan te gaan.
De eigenheid van de site is één van haar grootste troeven. Haar imposante silo’s, het water en haar industrieel verleden stralen kracht uit, geschikt voor het leven in onze 21e eeuw.
