De jury was samengesteld uit vertegenwoordigers van de Bouwunie, van de beurs Wonen, van UNIZO en van het departement interieur en design van de Katholieke Hogeschool Mechelen.
Het evenement zal in de toekomst om de twee jaren plaats hebben en beoogt - met een knipoog naar de klassieke miss-verkiezingen - de aandacht te trekken op de opportuniteiten die er voor dames in de bouwsector bestaan.
De Belgische bouw telt 3.500 vrouwelijke zelfstandigen in hoofdberoep. 77% is meewerkende echtgenote. De anderen zijn zaakvoerster (811 om precies te zijn). Vrouwen maken net geen procent uit van de arbeidersbevolking in de bouwsector (1.596 arbeidsters op 1 november 2007 of 0,98% van het totaal). De meeste arbeidsters zijn actief in de afwerking (48% van de bouwarbeidsters) (o.a. schilderwerken) en in de ruwbouw (31%). In het voltijds beroepsonderwijs zijn de meeste vrouwen terug te vinden in de studierichtingen schilderwerk en decoratie (30,5% van het totaal aantal leerlingen in die opleidingen). In het totaal aantal leerlingen in alle bouwopleidingen samen nemen meisjes slechts een aandeel van 3,5% in. Zie de grafieken onderaan voor de evolutie van het aantal vrouwen in de bouw in de jongste jaren.
In de bouwsector vormen vrouwen dus een uitzondering. Dat zal wellicht ook zo blijven. Weinig meisjes en vrouwen kiezen voor een bouwopleiding en daarop volgend voor een bouwberoep. Deels onterecht, want er zijn wel wat mogelijkheden voor vrouwen om carrière te maken in de bouwsector. De meeste vrouwen die actief zijn in de bouwwereld hebben een vader, broer of man die hen ertoe aangezet heeft om in het (familie)bedrijf te stappen. Ondanks dergelijke, misschien weinig aansprekende, motivatie zijn vrouwen in dit traditionele mannenberoep erg enthousiast over hun job. De bouw is een boeiende, afwisselende en uitdagende sector.
Vrouwelijke kwaliteiten als ordelijkheid, precisie en organisatietalent worden erg gesmaakt en komen goed tot hun recht in eerder administratieve functies (opmaken van offertes, projectopvolging, contacten met klanten en leveranciers, personeelsbeleid) maar ook in de voltooiing en het fijnere werk. Vrouwen zijn doorgaans accurater en zien meer details, wat zeker in de afwerking en dan met name in de particuliere woningbouw een voordeel is. Een werf waar vrouwen aan de slag zijn, is properder. Ze beschikken doorgaans over meer organisatietalent en zijn socialer en communicatiever waardoor ze in KMO-bedrijven met een familiale structuur een goede band met het personeel hebben. Vrouwen hebben hun zaken, vooral dan op administratief gebied, beter op orde en handelen telefoons, facturen, ... sneller en efficiënter af dan hun mannelijke collega's. Allemaal door de band genomen uiteraard.
De meeste bouwjobs, van kraanmachinist over schilder- en restauratiewerken tot elektriciteit en sanitair, zijn net zo geschikt voor dames- als voor herenhanden. Vrouwen vormen op die manier een enorm arbeidskrachtenreservoir voor de bouw die met een toenemend tekort aan vakarbeiders zit. Mits een aantal hinderpalen en vooroordelen verdwijnen. Als vrouw word je door de klanten in eerste instantie vaak niet “au sérieux” genomen. De vrouwelijke bedrijfsleider die technische instructies geeft aan haar mannelijke arbeiders-medewerkers wordt in het begin meewarig bekeken. Vrouwen met administratieve en kaderfuncties in de bouw worden niet meer scheef bekeken. Bij arbeiders ligt dat nog gevoeliger. Het ruwe taalgebruik en gedrag dat in de bouw nogal eens voorkomt, schrikt ook heel wat vrouwen af. Het aanvaarden van een vrouw in een werkploeg van mannen is niet evident. De combinatie werk en gezin vraagt heel wat organisatiewerk, maar dit is niet eigen aan de bouwsector, maar eerder aan het uitoefenen van een zelfstandig beroep of een leidinggevende functie. Hinderpalen dus, die niet onoverkomelijk zijn en waar een efficiënte communicatie en goede afspraken veel kunnen uitmaken.
Vrouwen in de bouw
Bron: Bouwunie op basis van cijfers RSVZ en FVB
