Het is een onbeschrijfelijk kabaal, zoiets beangstigends hoorde ze nooit eerder. Hulya Komurcu (34) ...draait zich maandagavond instinctief om in de richting van de herrie. Waar ze normaal haar man op het balkon ziet zitten, ziet ze nu helemaal niets. Er is alleen dat oorverdovende kabaal en gegil. Hulya’s man Yaglabegi (38) en haar neef Yildirim (37) hebben net de dinertafel verlaten en zijn het balkon opgegaan voor een sigaretje.
Hulya spurt naar de deur, maakt die open en ziet nog steeds niets. Tot ze naar beneden kijkt. Twee verdiepingen lager ligt haar neef temidden van de puinhopen die zojuist nog haar balkon vormden. Op de eerste verdieping bungelt haar man. Hij hangt ondersteboven, zijn been zit nog vast in metaal dat op het balkon van de eerste verdieping is blijven hangen. Direct rent Hulya naar de telefoon om 112 te bellen. Poolse achterburen, die zien wat er gebeurt, klauteren over de schuurtjes met een ladder. Zij weten de onfortuinlijke Yaglabegi te bevrijden.
Wonder boven wonder hebben de mannen de val zonder botbreuken overleefd. Ze lijken alleen wat blauwe plekken en kneuzingen te hebben overgehouden aan hun tuimeling. Hulya staat dinsdagmorgen nog te trillen op haar benen als ze haar verhaal doet. Nooit zet ze meer een voet op een balkon, bezweert ze. In de dampende hitte staat ze buiten op de stoep voor haar huis. Het pand ziet er aan de voorkant goed onderhouden uit: dubbele beglazing, een gestraalde gevel. Ook het dak oogt in orde.
Tien jaar geleden kocht de familie de woning. Het onderhoud hebben ze altijd zelf gedaan. Ook het balkon betegelden ze zelf. De familie zegt nooit iets raars aan de uitbouw te hebben gemerkt. Voor bouw- en woningtoezicht is het echter duidelijk dat achterstallig onderhoud de reden is dat het balkon naar beneden is gekomen.
Dat net de Komurcu’s de gevolgen ervan ondervinden, is tamelijk cynisch. Hun huis staat in de Oostvoornsestraat, midden in Charlois. De vooroorlogse buurt wordt geplaagd door huisjemelkers die gebrek aan onderhoud combineren met zoveel mogelijk verhuur. De gevolgen zijn vooral aan de achterzijde van panden zichtbaar: roestige balkons, ontbrekende bakstenen en schilferige kozijnen. Frank Bouwman (31), die om de hoek woont, heeft zo’n verhuurder. „Anderhalf jaar geleden werd hij door de gemeente gedwongen onze balkons te vervangen.’’ Geregeld ziet Frank de bouwpolitie, zoals hij de inspecteurs van bouw- en woningtoezicht noemt, door de buurt trekken. „De meeste huizen zijn kuis verrot,’’ weet de bouwvakker. „Maar die pipo’s in pak zorgen er wel voor dat dingen worden aangepakt.’’
Particulieren zoals de Komurcu’s die in hun eigen huis wonen, worden ongemoeid gelaten, zolang hun panden geen bedreiging vormen voor anderen. De gedachte is doorgaans dat partculieren hun bezit voldoende onderhouden. Ook al gaat Hulya nooit meer een balkon op, toch moet de familie het balkon repareren. Nu gevaar voor anderen dreigt, restanten hangen nog aan de gevel, grijpen de inspecteurs in. Het balkon eronder moet ook worden aangepakt. Dat wordt gestut.
- Bouw & Wonen Partners:
