Gemeenten spelen een belangrijke rol bij het behoud van religieus erfgoed. Door het falende monumentenbeleid van burgerlijke overheden ziet de Kerk zich opgezadeld met overtollig kerkelijk vastgoed, waarvan de kosten van renovatie en onderhoud zeer hoog zijn.
Tegelijkertijd zijn de mogelijkheden voor vervreemding en herbestemming gering. Weliswaar vallen veel kerkgebouwen onder monumentenzorg, het budget voor gemeentelijke monumenten is gering. Het Rijk zet kerkgebouwen op een lijst en laat het aan de Kerk om hier subsidie voor te vinden - iets wat in veel gevallen niet lukt. De monumentenstatus van veel van haar vastgoed beperkt de Kerk in de uitvoering van haar vastgoedbeleid: afbreken is bijvoorbeeld niet mogelijk onder de huidige regelgeving. De oplossing moet gezocht worden in een PPS-constructie, een parochiaal-publieke samenwerking.
Kern van deze samenwerking is dat de parochie de gebouwen verhuurt op basis van een maatschappelijk rendement en daarnaast de monumentaliteit van de gebouwen garandeert. De gemeente heeft tegelijkertijd voor langere tijd de beschikking over fysieke ruimte om zorg, welzijn en cultuur onder te brengen.
Gebaseerd op: B&G
Meest gelezen
- Bouw & Wonen Partners:
