Doeltreffende aanpak woonfraude Ymere

Door woonfraude doeltreffend en succesvol aan te pakken heeft Ymere in 2008 495 woningen opnieuw beschikbaar gekregen voor mensen die er wel recht op hebben. Dat is zo’n 8 procent van het totaal aantal opnieuw te verhuren woningen in een jaar. In 2007 ging het nog om 375 woningen.

De combinatie van de inzet van een speciaal team, dat toegang heeft tot informatie en de reguliere medewerkers ondersteunt, blijkt de sleutel voor een effectieve aanpak. De corporatie richtte in 2005 een speciaal team op dat onderzoek doet naar onrechtmatige bewoning van haar woningen.

Huurovereenkomst

Ymere scherpte de bepalingen over illegale onderverhuur in de huurovereenkomst in 2006 aan. Zo ligt tegenwoordig de bewijslast bij de huurder: die moet aantonen dat hij voortdurend de hoofdbewoner van het pand is geweest. Het boetebeding blijft intussen gewoon in de overeenkomst staan.

Tussen 1 juli 2005 en 1 september 2008 noteerde Ymere meer dan 1.200 extra opzeggingen door de aanpak van illegale onderverhuur. Harm ten Zijthoff, manager team onrechtmatige bewoning van Ymere in Aedes-Magazine 24/2008: ‘Dat is meer dan onze nieuwbouwproductie van sociale huurwoningen in diezelfde periode.’

Elke woonfraudezaak begint met een indicatie, zoals tips. Ymere krijgt jaarlijks honderden meldingen en de corporatie gaat met iedere melding aan de slag. Ook actief zoeken levert verdachte gevallen op. Vergelijking van de eigen bestanden met die van het kadaster bijvoorbeeld. ‘Als een van onze huurders ergens een huis heeft gekocht, móet daar normaal gesproken een opzegging tegenover staan. Is die er niet, dan gaat er bij ons een bel rinkelen.’

Websites

Op de melding volgt dossieronderzoek: de telefoongids, het bevolkingsregister, de Kamer van Koophandel, maar ook websites als Hyves kunnen informatie opleveren over iemands feitelijke woonplaats. Ten Zijthoff: ‘Als een adres in ons onderzoek zit en iemand heeft een verhuisbericht verstuurd via de TNT, weten wij het.’

De derde stap is het huisbezoek. Altijd onaangekondigd, altijd met zijn tweeën, vaak ‘s avonds om de kans dat de onderhuurder thuis is zo groot mogelijk te maken. Ten Zijthof: 'We vragen mensen een verklaring op te maken tegen de verhuurder. Dat is een deal: als ze dat niet doen, krijgen ze die extra tijd niet.’ Uiteindelijk volgt de confrontatie met de huurder die zijn woning heeft onderverhuurd.