30-urige werkweek onmogelijk en onbetaalbaar

Volgens de Confederatie Bouw is een 30-urige werkweek met behoud van loon een volstrekte utopie, want onmogelijk om in te voeren in een concurrentiële omgeving en totaal onbetaalbaar. Daarmee reageert de sectorfederatie op het experimenteren met een werkweek van 30 uren met loonbehoud bij de vrouwenvereniging Femma. “Deze arbeidsduurvermindering verhoogt de loonkost in één klap met 21 procent”, weet Robert de Muêlenaere, Gedelegeerd bestuurder van de Confederatie Bouw. “Een eerder, gelijkaardig experiment in een rusthuis in het Zweedse Göteborg werd zonder succes stopgezet.”

Een 30-urige werkweek met behoud van loon is totaal onbetaalbaar voor bouwbedrijven. Bouwondernemingen zouden dan extra medewerkers moeten aannemen om hetzelfde werk als nu te verrichten. Van een werkweek van 38 naar één van 30 uur met loonbehoud betekent een loonlastenverhoging van maar liefst 21 procent. In een concurrentiële markt is het voor een bedrijf totaal onrealistisch om te overleven wanneer het een werkweek van 30 uren met behoud van loon toepast. Enkel wanneer dat bedrijf die loonlastenverhoging doorrekent, kan het overleven, maar in dat geval is het totaal niet meer concurrentieel ten opzichte van andere bedrijven die wel nog in het regime van 38 uren werken. Onze sector ervaart daar bovenop een zware concurrentie van buitenlandse bedrijven die in België komen werken met gedetacheerde werknemers die aan een veel goedkopere sociale zekerheid van hun land van herkomst blijven onderworpen.

De Confederatie Bouw merkt verder op dat mensen die 30 uur per week willen werken dat al kunnen door 4/5 te werken. Ook is het niet zeker dat een 30-urige werkweek stress en burn-out zal doen verminderen, want die zijn heel vaak niet louter het gevolg van werken, maar ook van een druk privéleven. Tot slot geeft de sectororganisatie nog aan dat een experiment met de 30-urige werkweek in een rusthuis in de Zweedse stad Göteborg werd stopgezet omwille van de kostprijs: het rusthuis moest 15 extra werkkrachten aanwerven, terwijl de terugverdieneffecten op het vlak van langdurige ziekte beperkt waren. De kostprijs voor twee jaar werken aan 30 uren per week bedroeg er 1,3 miljoen euro. De werkweek van 30 uren op grote schaal uitrollen, is dus echt wel totaal onbetaalbaar.