Bij de renovatie van het Scheepvaartmuseum is de binnenplaats overkapt met glas en omgevormd tot een ontvangst- en receptieruimte. Zonder maatregelen zou het er onaanvaardbaar galmen. Zowel aan de wanden als aan de overkapping kon of mocht geen akoestisch materiaal worden bevestigd. Alleen de vloer bleef over. Die moest geluid kunnen absorberen, maar ook steenachtig zijn, glad, slijtvast en eenvoudig schoon te maken. Zo’n vloer bestond niet en is door LBP|SIGHT ontwikkeld.
De vloer bestaat uit betonnen tegels op een metalen frame. De tegels zijn opgedeeld in zestien vierkantjes van 15 bij 15 cm en bekleed met natuursteen. De voegen tussen de vierkantjes zijn deels open zodat het geluid eronder kan worden ‘gevangen’ en geabsorbeerd. Dat absorberen gebeurt door de lucht in de holle ruimte tussen de tegels en de stalen platen die eronder zijn gehangen. De absorptie wordt nog versterkt door mineraalwol dat op elke staalplaat ligt.
De Duitse wiskundige Hermann Ludwig von Helmholtz (1821-1894) ontdekte het luchtabsorptie-principe al in de negentiende eeuw. Het akoestisch gedrag van de vloer wordt bepaald door de breedte en hoogte van de open voegen tussen de tegeltjes, door de hoogte van de lucht, door het toegepaste absorberende materiaal en uiteraard door de hoeveelheid openingen in de vloer. Door de hoeveelheid lucht te variëren, kan de vloer worden ingesteld op de te absorberen frequenties. Zo is de vloer nauwkeurig getuned.
Van het ontwikkelde vloerconcept is eerst een prototype ontwikkeld. Vervolgens heeft LBP|SIGHT in het eigen laboratorium metingen gedaan. De in totaal 2300 betonnen tegels zijn gemaakt door het bedrijf Poly Products. Stemmen op de akoestische vloer van het Scheepvaartmuseum kan nog tot 31 oktober via www.devernufteling.eu (Stilmakende vloer). De prijsuitreiking is op 3 november tijdens de Dag van de ingenieur in Den Haag. Dan wordt ook de prijs van de vakjury bekendgemaakt.
