Verwarring belastingaangifte voor Belgen met vakantiewoning in Spanje

Duizenden Belgen met een tweede verblijf in Spanje zitten met de handen in het haar nu ze hun belastingsbrief moeten invullen. De verwarring is ontstaan door een recente uitspraak van het Europees Hof van Justitie, een daaropvolgende circulaire van de Belgische fiscus, en een nieuw arrest van het Hof van Justitie. Nooit eerder kregen we zoveel vragen van Belgen over de belastingaangifte, luidt het bij Marleen De Vijt van Azull, de Belgische marktleider in de verkoop van Spaans vastgoed.

De tijd is weer aangebroken om onze belastingbrief in te vullen. Maar voor de duizenden Belgische eigenaars van een vakantiewoning in Spanje - waarvan er nota bene jaarlijks zo'n 4.000 bij komen - is het dit jaar niet makkelijker geworden. “Het merendeel zit met de handen in het haar door een uitspraak van het Europees Hof”, stelt Marleen De Vijt, CEO van Azull, de Belgische marktleider in Spaans vastgoed. “Zo krijgen we sinds enkele weken dagelijks vragen van eigenaars die het niet meer weten.”

De grote vraag is steeds welk bedrag men nu moet aangeven. En daar wringt het schoentje. Volgens een recent arrest van het Europees Hof van Justitie is de Belgische belasting op tweede verblijven discriminerend, omdat we een tweede woning op Belgisch grondgebied niet op dezelfde manier belasten als een tweede verblijf in het buitenland. Voor een tweede woning in België moet je namelijk enkel het kadastraal inkomen aangeven. Terwijl: als de vakantiewoning in een ander land van de EU ligt - en dus voor almaar meer Belgen in Spanje - neemt de Belgische fiscus de reële huurwaarde als maatstaf. En dat komt meer dan eens een stuk nadeliger uit, benadrukt specialist fiscaliteit Wim Vermeulen van het advocatenkantoor Cazimir.

Het Europees Hof van Justitie heeft ons land hiervoor zopas zwaar op de vingers getikt. Het moest anders, en dus heeft de Belgische fiscus voor een regeling gezorgd. Alleen: die is intussen ook van tafel geveegd. “In een recente circulaire had de Belgische fiscus nu aanvaard dat het volstaat om 2 procent van de valor catastral aan te geven wanneer je je buitenlandse vakantiewoning enkel zelf gebruikt. Die “valor catastral” is in feite het Spaanse kadastraal inkomen dat vaak een pak hoger ligt dan wij in België gewoon zijn. Vandaar dat het volstaat er slechts een percentage van aan te geven. Als je vakantiewoning na 1994 geschat is in Spanje, moet je van onze fiscus zelfs maar 1,1% aangeven. En voor wie zijn tweede verblijf verhuurt, gelden dan weer andere regels: dan moet je 22,5% van de huurwaarde aangeven.”

Maar... het Europees Hof van Justitie heeft die tijdelijke oplossingen nu een onvoldoende gegeven. Het is dus aan de Belgische wetgever om een nieuwe permanente oplossing uit te werken. Het enige probleem is dat die er nog altijd niet is, en intussen moet wel de belastingbrief worden ingevuld. “In tussentijd is het aan elke Belg met een tweede verblijf om zelf te kiezen: ofwel geef je 22,5% van de huurwaarde aan, ofwel kies je voor 2% van de valor catastral. Maar ook hier: de ouderdom van de woning kan dat laatste percentage nog doen dalen naar 1,1%. Afhankelijk wat je het beste uitkomt”, zo stelt De Vijt.

“Maar je kan begrijpen dat dit wel voor verwarring en twijfels zorgt, zeker omdat veel mensen hun vakantiewoning in Spanje vaak zelf gebruiken en af en toe eens verhuren - soms zelfs gewoon aan vrienden. Zelfs juristen raden nu aan om zelf de berekening te maken welke van beide bedragen het laagst is, en dat aan te geven. Met andere woorden: een compromis à la belge.”

En er is nog een extra adder onder het gras, eentje die al een hele tijd sluimert. Veel mensen vragen zich namelijk af of ze twee keer belast worden, in Spanje én in België. “Theoretisch gezien is dat niet het geval, maar in de praktijk vaak wel”, besluit De Vijt: “De Belgische fiscus belast je niet op je eventuele Spaanse huurinkomsten, maar ze worden wel meegeteld bij je totale Belgische inkomen. En daar komt de aap uit de mouw: zo kom je meer dan eens toch in een hogere tariefschijf terecht, en betaal je uiteindelijk toch twee keer.”