De programmawet met daarin een afdeling over het fiscale gunstregime voor de deeleconomie is gisteren verschenen in het Belgisch Staatsblad. Bouwunie betreurt dat de regering de bouwactiviteiten niet heeft geschrapt uit de nieuwe fiscale bepalingen inzake deeleconomie. Deze bijkomende, door de regering gecreëerde vorm van deloyale concurrentie, kunnen alle ondernemers en KMO’s in de bouw missen als kiespijn.
Het fiscale gunstregime voor de deeleconomie is bedoeld voor iedereen die diensten aanbiedt via een elektronisch platform. Het platform houdt een lage belasting van 10 procent in (20 procent na een forfaitaire kostenaftrek van 50%). De regeling geldt enkel voor particulieren. De inkomsten mogen niet hoger zijn dan 5.000 euro per jaar.
Werken in onroerende staat zijn diensten. Ze vallen dus in principe onder het nieuwe voorgestelde regime. Aanbieders via een deeleconomieplatform betalen bijgevolg aanzienlijk minder dan een bouwondernemer die diezelfde diensten aanbiedt. Pure oneerlijke concurrentie, aldus Bouwunie. Nefast voor de sector, de werkgelegenheid en de schatkist.
Dit is een nieuwe slag in het gezicht van de bouwbedrijven. Na het uitblijven van de 6 euro per uur lastenverlaging, noodzakelijk om als werkgever met eigen personeel te overleven in de bouw. Na het verstrengen van de ouderdomsvoorwaarde voor het toepassen van het verlaagde btw-tarief van 6% voor renovaties aan woningen. Na de onhoudbare en blijvende overrompeling door buitenlandse bedrijven die niet alle regels respecteren. Na allerhande nieuwe, administratief zware verplichtingen die de sociale dumping moeten bestrijden, maar waarvan het effect uitblijft (zoals de elektronische aanwezigheidsregistratie op werven, de hoofdelijke aansprakelijkheid voor lonen, ….). De maat is vol!
Het uitgedokterde fiscale gunstregime voor de deeleconomie zorgt ook voor een verminderde inkomensstroom voor de overheid. Want de reguliere bedrijven zullen al deze opdrachten verliezen en de nieuwe inkomstenstroom brengt veel minder geld op. Bouwunie rekende uit dat het verlies aan fiscale ontvangsten 625,50 euro bedraagt. En dit per schijf van 5.000 euro.
Tot slot zet de regering ook elke werkende in dit land in zijn hemd. Terwijl de forfaitaire kostenaftrek voor werknemers eerder laag te noemen is, laat deze regeling – zonder enig bewijsstuk – een forfaitaire kostenaftrek toe van 50% (maximaal 2.500 euro). Een werknemer heeft slechts recht op 30% kostenaftrek, met een absoluut maximum van 4.240 euro (wat pas bereikt wordt voor wie net geen 20.000 euro bruto belastbaar inkomen geniet). Een zelfstandige kan trouwens niet eens genieten van een forfait en hij is verplicht al zijn kosten te bewijzen. Dit onevenwicht t.a.v. alle werkenden is oneerlijk, besluit Bouwunie.
