Geschiedenis:
Dit herenhuis bevindt zich in een bijzondere stedelijke context. Het is namelijk gelegen aan de rand van de Koninginnelaan (voltooid in 1870), een van de schakelpunten van de koninklijke route, die het Koninklijk Paleis van Brussel met het domein van het Koninklijk Kasteel van Laken verbindt. Het maakt deel uit van de oorspronkelijke bebouwing van deze residentiële laan, die hoofdzakelijk tussen de jaren 1870 en 1890 werd gebouwd.De neoclassicistische gevel van het gebouw is drie bouwlagen hoog en heeft vier gelijke traveeën onder een mansardedak. Binnenin beantwoordt het huis aan de belangrijkste ruimtelijke vereisten van deze woningen die de gegoede Brusselse burgerij liet bouwen: het gebouw behoudt het plan en de oorspronkelijke verdeling van de vertrekken, met een inrijpoort, de vestibule en het trappenhuis, die samen de basiselementen van het oorspronkelijke plan vormen.
De decoratie van het trappenhuis kreeg bijzondere aandacht: deze onthaalruimte, die de doorstroming naar en tussen de ruimtes mogelijk maakt, is terzelfdertijd het centrale punt van de binnenverdeling. Deze ruimte bevat opmerkelijke wandschilderingen die op het oude Egypte geïnspireerd zijn. De keuze voor dit thema is bijzonder origineel voor een Brussels burgerlijk interieur.
Door de plattegrond, de binneninrichting en een intact, volledig en bijzonder origineel decoratief geheel te hebben behouden, vormt het gebouw een voorbeeld binnen zijn typologie en getuigt het zo van de burgerlijke manier van leven in Brussel uit die tijd.
Dit in 1876 gebouwde pand was de woning van burgemeester Émile Bockstael van 1887 tot zijn overlijden in 1920. Het is een bijzonder interessant voorbeeld van eclectische architectuur.
