Vastgoed

Pak sterk stijgende woonprijzen bij de wortel aan

Pak sterk stijgende woonprijzen bij de wortel aan
Vandaag schuift De Tijd de laatste statbel-gegevens naar voren over de sterk gestegen woonprijzen in Vlaanderen. Bovendien verwachten experts ook de komende jaren verdere prijsstijgingen. Daarnaast heeft Vlaams minister van wonen, Matthias Diependaele, onlangs onderlijnd dat er de komende decennia tot 400.000 woningen extra nodig zijn om tegemoet te komen aan de behoeften van de bijkomende huishoudens. Volgens de Vlaamse Confederatie Bouw is het daarom hoog tijd om het toenemend aantal beperkingen op het stagnerende woonaanbod weg te werken. Want niet alleen de stijgende vraag doet de prijzen stijgen, vooral beperkingen op het woonaanbod, trage vergunningprocedures en de toenemende schaarste in bouwgronden zijn belangrijke drivers.


Naast de stijging van de ABEX index – die de bouwkost weergeeft van een woning – zien we ook stijgingen op de internationale grondstofmarkten voor isolatiematerialen, staal en hout.

Ook komende jaren stijgt de vraag

Terwijl de demografische groei in Vlaanderen de afgelopen tien jaar 6 % bedroeg en de komende tien jaar gemiddeld 5 % bedraagt en wijdverspreid is over alle Vlaamse gemeenten heen, is die toename aan huishoudens vaak nog een stuk sterker in onze kernen en centra. Voorts is er een uitgesproken trend in gezinsverdunning die al jaren de vraag naar kleinere woningen en flats aanzienlijk doet toenemen. Maar in 2020 zijn de huizenprijzen sterker gestegen zijn dan de prijzen van flats. Dit geeft aan dat huizen nog steeds zeer geliefd zijn door de Vlaming, en dat die trend vanwege de coronacrisis nog wordt versterkt.

Nood aan stimulerend woonbeleid

Als we voor ieder gezin een betaalbare, kwaliteitsvolle woning willen voorzien, dienen we daarom het aanbod te verhogen. Dit wil zeggen, moedig renovatie en vernieuwbouw sterk aan, versnel stadsvernieuwingsprojecten en zet een punt achter de lokale bouwstops. Want die lokale bouwstops maken een abrupt einde aan de creatie van nieuw woonaanbod in bepaalde gemeentes. Wanneer een gemeente een bouwstop inlast zorgt dit niet enkel voor woonproblemen in de eigen gemeente. Gezinnen die nu niet meer terecht kunnen in een gemeente met een bouwstop, gaan op zoek naar een woning in de naburige gemeentes. Met als gevolg dat ook in deze buurgemeentes vastgoedprijzen sterker zullen stijgen.

Daarnaast heeft de Vlaamse Confederatie Bouw al eerder geanalyseerd dat de reserve aan percelen cruciaal is om de vastgoedprijzen in een gemeente in de hand te houden. Hoe beperkter de onbebouwde voorraad aan bouwgronden - ten aanzien van het aantal gezinnen in een gemeente - hoe hoger de stijging van de huizenprijzen. Die correlatie blijkt uit onderstaande grafiek.

Grafiek - Relatie tussen aantal onbebouwde percelen per huishouden (horizontale as) en stijging van de huizenprijzen tussen 2010 en 2017 (verticale as).
Relatie tussen aantal onbebouwde percelen per huishouden en stijging van de huizenprijzen
Het hoeft dan ook niet te verbazen dat vooral de woonprijzen in Vlaams-Brabant sterk stijgen. Dat is een sprekende case aangezien die provincie een sterke bevolkingsgroei koppelt aan een stagnerend woonaanbod met een opbod aan beperkingen zoals lokale bouwstops en lokale bouwtaksen die vervolgens de druk vergroten op de buurgemeenten.

“Bouwpauzes, lokale bouwtaksen inbreidingsprojecten die on hold worden gezet, trage vergunningsprocedures, de toenemende schaarste in bouwgronden: de combinatie van al deze beperkingen weegt op het stagnerende woonaanbod met verdere prijsstijgingen in de toekomst als gevolg. Enkel een stimulerend woonbeleid dat inzet op uiteenlopende woonvormen en op de versnelling van kwaliteitsvolle verdichtingsprojecten, zal de woonbehoeften van het toenemend aantal huishoudens kunnen invullen”, besluit Marc Dillen, directeur-generaal van de Vlaamse Confederatie Bouw.

Ook interessant