Het project ligt in Antwerpen-Noord, meer bepaald de Seefhoek. Tot voor een tiental jaar nog een sterk verpauperd gebied met kwalijke reputatie, maar sindsdien sterk aan het heropleven.
In 2010 kochten Verdickt & Verdickt de gebouwen palend aan hun huidige kantoor (een vroeger graandepot) om er hun nieuwe bureau in onder te brengen én om er een woon- en werkerf van te maken. Het was een oude Suikernatie of 'Comptoir Sucrier' die in 1908 werd opgericht en tot eind 2010 in gebruik was.
Het authentieke geheel bestond uit een architecturaal waardevolle voorbouw met vier statige woningen in neoclassicistische stijl van eind de 19de eeuw en het voormalige kantoor van de Suikernatie. Het was (en is nog steeds) een imponerend geheel met een doorrit naar een doorheen de jaren volgebouwd binnengebied en een stapelhuis. De gebouwen en koterijen in het binnengebied werden gesloopt, de rommel werd verwijderd en de authentieke volumetrie werd zo in ere hersteld.
Het open en groene binnenplein dat zo ontstond kreeg een gemeenschappelijk karakter. Hierlangs werd de circulatie georganiseerd naar de lofts in het achtergelegen pakhuis, het kantoor, de koertjes en tuintjes en de gemeenschappelijke fietsenberging, de tuinfaciliteiten (gemeenschappelijk loungeterras, buitenkeuken, gemeenschappelijke toiletten, afvalverzameling). Een al eerder tot luifel getransformeerde paardenstal biedt ruimte voor een beperkt aantal parkeerplaatsen.
Het totaalprogramma omvat: kantoren, 2 grondgebonden woningen, 3 appartementen (in het voorbouwvolume) en 4 loft-appartementen (in het achtergelegen pakhuis).
Bijzonder aan het project is dat het wonen en werken combineert. Er is altijd leven. Overdag is er beweging in het architectenbureau en ’s avonds zijn er de bewoners.
Door het aantal interventies tot een strikt minimum te beperken (de architecten zien het steeds als een uitdaging om met zo weinig mogelijk ingrepen oude gebouwen een nieuwe functie te geven), werden de ziel en kwaliteit van het gebouw maximaal behouden. Dit past in het streven van de architecten naar integrale duurzaamheid. “Net dat is voor ons duurzaamheid: structuren die je kunt hergebruiken.” Ook via andere ingrepen speelden ze voluit de kaart van duurzaamheid: spaarzaam gebruik van de ruimte, maximaliseren van gemeenschappelijke functies, duurzaam materiaalgebruik, de opvang en het hergebruik van regenwater en het installeren van zuinige en efficiënte verwarmingssystemen.
Wat overtuigde de jury?
- Bijzonder geslaagde integrale stedelijke oplossing.
- Zeer beheerste aanpak van de reconversie van de suikerfabriek annex ‘pakhuis’. Deze site was eigenlijk een cadeau, ze was op zich erg waardevol en bood veel mogelijkheden.
- De 19de-eeuwse architectuur (het pakhuis van vroeger) werd met respect behandeld.
- Het optimaal aanwenden van het binnengebied door de mix van gebruikers en de focus op gemeenschappelijke ruimtes.
- Gezonde mix van functies (studenten, diverse bewoningsvormen, werkgerelateerde activiteiten).
- De grote gemeenschappelijke ruimtes geven het geheel een echte meerwaarde.
- Flexibele indelingen.
- Eerlijk materiaalgebruik, veel recyclage, behouden wat goed was.
- Kwalitatieve woonomgeving, klaar voor de toekomst.
