Na realisatie wordt de bosrijke heuveltop getransformeerd tot een publieke bestemming met tentoonstellingsruimten, vrijetijdsvoorzieningen en observatieplatforms, in aanvulling op een “iconische mediatoren”.
Het ontwerp van de nieuwe Çanakkale Antenna Tower biedt een oplossing voor deze paradoxen door de verschillende functies en ruimtebehoeftes samen te brengen in één ruimtelijk gebaar. Een pad dat om de locatie heenvoert, maakt het bezoekers mogelijk om het bos op een fantastische manier van dichtbij te beleven, met panoramische vergezichten in alle richtingen. Het pad gaat over in het bezoekerscentrum dat zich boven de bomen verheft en adembenemende uitzichten biedt over de stad en het bos, voordat het terugkeert naar de heuveltop en hoog de lucht in schiet.
Het pad ligt verhoogd zodat de ruimte op de top van de heuvel open blijft en het bos zich kan ontwikkelen tot een continu en ononderbroken landschap. Doordat het pad langs de buitenrand van de locatie voert, ontstaat in het midden ruimte voor een weldadige tuin.
Op de drempel van de 21ste eeuw beginnen we aan een nieuw hoofdstuk van modernisering. Pure functionaliteit volstaat niet meer. Comfort en emotionele beleving zijn belangrijke voorwaarden geworden voor kwaliteit. We zijn ons ook meer bewust geworden van de problematische consequenties van onze zucht naar niet-hernieuwbare energie.
De 21ste eeuw biedt ons de kans om opnieuw na te denken over de integratie van technologie en natuur tot nieuwe belevingen en identiteiten. Het Çanakkale Antenna project biedt een aantal interessante paradoxen: hoe kunnen we de beleving van natuur versterken in een technologische omgeving? Hoe creëren we voor de bezoeker een ervaring met inzet van de aantrekkelijke en spectaculaire hoogtes van de mediatoren, terwijl we die bezoeker tegelijk beschermen tegen de gevaren van straling? Hoe ontwerpen we een icoon dat alle kwaliteiten van de locatie samenbrengt en ervoor zorgt dat ze in samenhang beleefd worden. En hoe brengen we de unieke lokale kwaliteiten van Çanakkale en het universele symbool van de totem samen in een bijzondere ervaring?
Het ontwerp maakt een heldere scheiding tussen het bezoekerscentrum en de mediatoren. Daarmee wordt elk stralingsrisico voor bezoekers en werknemers in het bezoekerscentrum vermeden. Tegelijkertijd kunnen mensen wel de geweldige sensatie beleven van het opstijgen tussen de boomtoppen en zich boven de bomen verheffen op een platform met 360 graden zicht, waarbij ze ook de toren als een deel van het landschap kunnen ervaren. Op deze manier kan de mediatoren eenvoudig en zuiver blijven en is zeer goed aanpasbaar aan toekomstige technologische ontwikkelingen. Door de technische ruimtes dichtbij de toren en het pad te houden, zullen bezoekerscentrum en mediatoren elkaar niet belemmeren.
De mediatoren ontstaat door het samenbrengen van de twee verticale paden. Zo vormt zich een elegante poort die bezoekers toegang biedt tot het terrein. Dit gebaar biedt een sterke visuele identiteit: van veraf een iconische verschijning die zich van dichtbij transformeert tot een geraffineerde landschappelijke ervaring. De architectuur is gericht op technologische functionaliteit en maakt door zijn ruimtelijke gebaar de kenmerken van het aanwezige landschap maximaal waarneembaar.
