M-peil rond bereikbaarheid nodeloos instrument

Gisteren berichtten wij al dat Minister Schauvliege heeft voorgesteld om voor woningen een M-peil in te voeren dat de bereikbaarheid ervan beoordeelt. Maar volgens de Vlaamse Confederatie Bouw (VCB) is dit een nodeloos initiatief. Bereikbaarheid is een subjectief element dat anders is voor bijvoorbeeld jonge gezinnen met kinderen dan voor ouderen. Ook bouw- en vastgoedbedrijven weten perfect welke groep welke bereikbaarheid zoekt. Los van de bijkomende administratieve rompslomp rond een dergelijk attest, zal het in de realiteit nauwelijks enig effect teweegbrengen. Laat dus de markt spelen.

Bereikbaarheid heeft voor verschillende gezinnen een volledig andere betekenis. Oudere gezinnen zullen bijvoorbeeld een woning zoeken op wandelafstand van winkels, restaurants en zorgvoorzieningen. Een gezin waarvan beide partners werken, zal vooral kijken naar de afstand van de werkplaats. De nabijheid van een spoorwegstation wordt voor hen almaar belangrijker. Gezinnen met kinderen zullen bekijken of kinderen gemakkelijk en veilig met de fiets naar school of sportclub geraken.

Elk gezin kan dus best beoordelen hoe bereikbaar hun nieuwe woning is. De VCB ziet niet in welke bijkomende informatie een mobiliteitsindicator kan aanbrengen. Het is nuttig aan bepaalde woningen een officieel kenmerk toe te kennen als het gaat om bijvoorbeeld energieverbruik omdat particulieren dit zelf niet kunnen inschatten. Maar niet als het gaat om een subjectief element dat verschillende groepen van gezinnen zo uiteenlopend inschatten.

De bouw- en vastgoedmarkt wordt almaar professioneler. ‘Locatie, locatie, locatie’ is een kernbegrip voor elke professional op de bouw- en vastgoedmarkt. Professionals nemen daarin geen risico’s meer. Bij hun projecten houden zij wel degelijk rekening met de bereikbaarheid. En zij zullen de bereikbaarheid steeds beoordelen in functie van specifieke groepen van klanten. Appartementen die eerder voor een ouder publiek zijn bestemd, zullen zij dus automatisch op andere locaties uitbouwen dan huizen voor gezinnen met kinderen.

De particuliere gezinnen en de bouw- en vastgoedprofessionals die hen helpen bij het vinden van een geëigende woning, zullen dus automatisch naar de meest geschikte locatie zoeken.

Of zij de facto een bereikbare en tegelijk betaalbare locatie zullen vinden, hangt in belangrijke mate af van de overheid. Staat die bijvoorbeeld toe dat nabij een station dichter wordt gebouwd, dat in steden nabij winkels kleinere wooneenheden voor senioren mogen komen of dat werken en wonen voldoende kan samengaan zodat de afstand tussen woning en werkplaats kleiner kan worden. In de realiteit stellen wij vast dat overheden op al deze terreinen een remmende factor vormen. Dat zijn nochtans de maatregelen die zij zou moeten nemen om de bereikbaarheid te bevorderen.